26

1023 Words

26 “ครับท่าน” อัสนีลูกขึ้นเดินออกไปจากห้องทันทีที่พูดจบ ปล่อยให้มอร์แกนอยู่กับณัฐกานต์ตามลำพัง ตามที่เจ้าของสถานที่ต้องการ “ฉันอยากจะขอโทษเธอเรื่องในอดีต” มอร์แกนกล่าวคำขอโทษสาวสวยตรงหน้า สำหรับเรื่องที่เขาเคยคิดผิดและทำผิด “ดิฉันไม่โกรธท่านเลยค่ะ แล้วรู้ว่าที่ท่านทำทุกอย่างไปล้วนแล้วแต่มีเหตุผล” ณัฐกานต์ไม่คิดโกรธเคืองมอร์แกนด้วยความสัตย์จริง เพราะเธอรู้ดีว่า เขาทำลงไปทั้งหมดเพื่ออะไร และเพื่อใคร “เหตุผลของฉันมันเป็นเหตุผลที่ไม่เข้าท่าเอาเสียเลย ฉันรู้สึกผิดมาตลอดตั้งแต่วันที่เธอไปจากที่นี่ ตามสัญญาที่ให้ไว้กับฉัน” มอร์แกนเสมือนคนมีความผิดติดตัว เขาไม่มีความสุขเลยนับตั้งแต่เห็นลูกชายมีความทุกข์ ดื่มสุราหนัก เก็บตัว ใบหน้าไร้รอยยิ้ม แววตาเต็มไปด้วยความเศร้า แอรอนเจ็บเขาก็เจ็บตาม และยิ่งเจ็บมากขึ้นหลายเท่า เมื่อมองเห็นความสุขของโซเฟียลูกสาวจอมเอาแต่ใจ ที่ไม่เคยรู้สึกรู้สากับเรื่องที่ต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD