ร่างแน่งน้อยครางอู้อี้ในลำคอแม้พยายามใช้ฝ่ามือดันไหล่เขาออกห่างก็ช่างทำได้ยากเย็นเพราะคราวนี้จูบของโรดิออนไม่ได้รุนแรง ตรงข้ามกลับจุดความหวั่นหวามในส่วนลึกจนเธอเริ่มระทดระทวย ร่างสูงใหญ่ตระกองกอดเธอไว้แน่นแนบ ลดาไม่มีวันรู้ว่าเขาอยากจูบเธอแทบขาดใจหลังพยายามพาตัวเองไปให้ไกลเพราะโมหะที่เจ็บจำว่าถูกเธอลวงหลอก ตลอดหลายคืนเขายังเฝ้านึกถึงสัมผัสนุ่มนวลที่เธอฝากไว้ก่อนต้องปวดใจเพราะความจริงที่เขาคาดไม่ถึง และชั่วครู่ที่เขาไม่ยอมถอนริมฝีปากออกง่าย ๆ ก็ดูเหมือนเธอเริ่มคลายอาการดีดดิ้นลงทีละน้อย หญิงสาวไม่ได้ตั้งใจยวนยั่วเขาแม้เพียงนิดทว่าก็ปฏิเสธไม่ลงว่าเธอคิดถึงเขามากแค่ไหน เธอไม่เคยเกิดความรู้สึกเช่นนี้กับใครเลยและท้ายที่สุดก็หลงลืมตัวกระหวัดแขนไปรอบคอเจ้าของใบหน้าคมสันและเบียดตัวเองเข้าหาทั้งก็ไม่รู้ว่าเธอคุ้นเคยกับลิ้นช่ำชองนั่นตั้งแต่เมื่อไร ซึ่งใช่แต่เธอที่ลืมความหมางใจแม้แต่โรดิออนก็เริ่มลูบ
