Chapter 4

1058 Words
Clarissa POV Nakangiti lang ang binata habang permahan ko ang marriage contract ng gabing iyon. Tumalikod na si Dion,habang naiwang nakatulala si Clarissa,hindi man lang n'ya naisip na ang pinirmahan ay isang papeles ng kasal.Ni hindi n'ya lubos maisip na sa ganitong paraan sa Mata-tali sa isang lalaking,mukhang pasan ang mundo at ng hindi man lang alam ang salitang,ngiti?. Oo nga't napaka gwapo nito at pangarap ng lahat ng kababaihan,ngunit sana naman. Hindi ganito ang paraan n'ya ng kasal. Paano na ang lalaking mapapangasawa ko anong sasabihin n'ya sa akin. Hindi ko alam kung ano nakain ng lalaking ito kung bakit sa dinami-dami ng babae ako pa ang natipuhan nito. Tapos na akong kumain kaya,tumayo na ako upang ayusin ang platong pinagkainan ko!. "Maam, Clarissa,wag po!'kami na po dito.Magpahinga na po kayo!" "Okay lang naman ako,sanay na ako sa mga ganitong gawain at wag mo na akong tawaging ma'am!.Hindi naman ako ang may-ari ng bahay na ito eh!.Pwede mo rin ako tawagin sa pangalan ko?. At pwede ko bang malaman ang pangalan mo?" "Ako po si Merry, ate Clarissa!,"ngiteng pakilala ng dalaga.Mabait ang anyo ng mukha nito. Matangkad at may kaliitan din ang pangangatawan nito. "Bakit ka?" Nagtatrabaho dito.Tigilan mo yan baka kami mapagalitan ni sir Dion,kapag nakita n'ya tumulong ka sa gawaing bahay."bagong pasok ang matandang si Mang. Lena, at agad nyang pinatigil ang dalaga sa paghuhugas ng mga pinggan. "Manang okay lang po ako!.Para makatulong rin ako dito nahihiya din ako sa inyo hindi man lang ako makakatulong sa gawaing bahay. "Hindi!"Pwede,dahil ang kabilin-bilinan ni sir wag na wag kang pagtrabahuhin!" dito sa bahay kaya sa na maintindihan mo kami kung bakit ka namin ayaw pagtrabahuhin dito kami ang malalagot kay sir,oras na malanan niya gumagawa ka ng trabaho dito. "Umakyat kana,at magpahinga iha,kami na ang bahala rito!" Nagdadalawang isip ako kung susundin ko ba ang utos ni Manang.Ngunit matigas talaga ang ginang kaya sumunod na lamang ako. Umakyat ako ng silid ko. Pumasok at nilocked ang pinto.Mahirap na baka pasukin ako ng walang hiyang lalaki na 'yun. Naligo muna ako at nagbihis ng pantulog na damit. bukas na lamang alalahanin kong paano ako aalis sa lugar na ito.Hindi pwedeng ganito lamang dahil may pasok pa ako sa sa susunod na araw. Dinig ko may sasakyan paparating tinignan ko lang ito mula sa bintana. Madaling araw na ngunit ngayon palang uwe si Dion,sa isip ko saan naman kaya ito galing.Pagkatapos kasing mag hapunan kanina umalis na ito. Bakit? Ko ba iniisip ang lalaking yun s'ya ang dahilan kung bakit naging miserable ang buhay ko.Inayos ko ang higaan ko at na higa sa kama, Kailangan ko maka alis dito hindi pwedeng magtagal ako rito dahil isang taon na lang matatapos na ako sa pag-aaral.Kaya kailangan ko humanap ng para,hindi ko matawagan ang kaibigan ko dahil hawak ni Dion,ang cellphone ko Ginawa niya talaga ang lahat para hindi ako makatakas dito sa mansion nito. Nakatingin lang ako sa kisami habang ang isip ko naglalakbay kung saan,para akong baliw kahit ano-ano pumasok sa utak ko kaya tinanghali ako nagising. Ramdam ko ang yapak nito naka takip lang ang buo kong katawan ng makapal na kumot sa sobrang takot na baka papasok ito sa loob ng kwarto.Ni minsan hindi pa ito nakapasok, hindi ko ito hinayaan baka ano ang gawin nito sa akin mas okay na handa ako. Hanggang sa nakatulog ako sa pag-iisip,nagising ako sa katok mula sa pinto ng kwarto ko nag-unat muna ako bago ako tumayo para buksan ito. "Good morning,iha ito almusal mo dinalahan na kita dito para hindi ka na baba."Naku Manang, nag-abala ka pa pwede naman ako kakain sa baba hindi mo ako dapat pagsilbihan,kaya ko na po ang sarili ko. "Baka kasi iha nagugutom ka na kaya dinalahan kita,sige kumain ka na d'yan.Buti na lang maaga umalis si sir,sige kainin mo na yan baba lang ako may kailangan pa ako. "Sige po Manang,salamat po sa almusal?" Nag-umpisa na ako kumain dahil kumakalam na ang sikmura ko.Konti lang kasi kinain ko kagabi wala akong gana kumain. Dinala ko sa baba ang tray na pinag-dalahan ng pagkain ko nilapag ko sa lababo.Wala si Manang, siguro may ginagawa naman ito. Nakaupo lang ako sa sofa minsan naisip ko ang boring dito na para bang nasa loob ako ng kulungan. At wala kang karapatan lumabas,marami bantay sa loob at labas ng mansion, Wala ka talaga takas,hintay ko lang na may pagkakataon ako dito,makatakas.Para akong tanga dito kapag nag-tagal ako dito baka mababaliw ako. Tumayo ako para lumabas ng bahay biglang lumapit isa sa tauhan ni Dion,akala niya siguro na tatakas ako."Sa garden lang ako hindi mo ako pwedeng bantayan!" "Ma'am naninigurado lang po dahil buhay ko ang kapalit kapag tatakas dito."Pwede ka na bumalik hindi lang ako tatakas."Bumalik ang lalaki sa pwesto nito.Nagtungo ako sa upuan bakal malapit sa punong kahoy. Na-upo ako,at pinagmasdan ang mga bulaklak.Sariwa ang simoy ng hangin parang gusto kong matulog,nahiga ako ako at pumikit.Hindi ko namalayan nakatulog pala ako gabi ng nagising ako hindi ko alam kung ilang oras ako nakatulog. Kita ko kung paano balisa ang mga tauhan ni Dion,na para bang may hinahanap kung ano?" Bilang may humawak sa braso ko sabay halik sa mga labi ko hindi ako makagalaw sa ginawa ng lalaki.Hindi kita ang mukha nito dahil madilim. Isang mapusok na halik ang ginawa niya sa akin na para akong naka-kita ng multa marahan kung kinagat ang labi nito kaya napabitaw ito sa pag-halik sa akin."f**k mura nito napagtanto ko si Dion,ang lalaking humalik sa akin!. Ito ang unang lalaki humalik sa akin,kaya ganun na lang gulat ko kung bakit niya ako hinalikan wala naman kami relations dalawa. "Namula ang mukha nito tumingin sa akin,siguro nagalit sa ginawa ko sa pagkagat ng labi nito.Buti nga sayo basta-basta ka na lang hahalik sa isip ko? Akala mo makuha mo ako sa mga halik mo? Pwes manigas ka dyan. Pumasok ako sa loob ng bahay nito iniwan ko lang sa labas ang lalaking yun,nainis ako bakit bigla na lang niya ako hinalikan nito wala man lang pasabi. Gusto ko siyang sampalin para matauhan ito pero hindi ko magawa. "Oh Iha,saan ka galing kanina ka pa hinahanap ng asawa mo?" " Manang nakatulog po ako sa labas hindi ko rin po namalayan sorry kung pinag-alala ko kayo.Pagtapos kong kausapin ang ginang pumasok ako sa kwarto ko at pagsak umupo sa kaam.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD