Bir Cinayet Peşinde

-Şeyma Özdemir duyduğum bu ses ile nabzımın hızlanması bir oldu senelerdir hayalini kurduğum Mesleğin sınavına girecektim. Derin bir nefes aldım kendimi iyi hissedince beni çağıran polis memuruna bakttım. -Benim -Birazdan sizi içeriye alıcaz -Tamamdır teşekkür ederim. Sınava tek gelmiştim daha doğrusu tek gelmek zorunda kaldım ben çocukluğumdan beri polis olmak istesemde hem babam hemde annem karşıydı bu duruma . -Şeymaaa oh yetiştim sonunda. Kafamı kaldırıp sesin geldiği yere baktım yakın arkadaşım Sılaydı. -Sıla ne işin var senin önemli bir sınavın yok muydu? -evet vardı ama saati değişmiş hemen senin yanına geldim . Ona sarılıp teşekkür ettim. -Şeyma Özdemir buyrun. Sılaya sarılıp içeriye geçtim montumu çıkardım parkur yapmak için hazırlandım. -3-2-1 başla Hızlı ama doğru şekilde parkuru yapmaya başladım son anda ayağımı burktum ama devam ettim ama polis olmayı herşeyden çok istiyordum aylardır bu sınav için çalışıyordum . Parkur bitirdim düdük çaldı . -2 dakika 7saniye ben nefes nefese komiserlere bakarken onlar puanımı hesaplıyordu. -70 puan Evet, yıllardır hayalini kurduğum polislik hayaline tam şuanda yaşamak durumundayım ben şaşkın bir şekilde etrafa bakarken soru sorulmasıyla dikkatim dağıldı. -Şeyma Hanım mülakat işinden sonra Yarın gidip emniyet müdürülüğünden eşyalarınız teslim alabilirsiniz bu arada bu parkuru sizin kadar hızlı ve güzel yapan olmadı. -Teşekkür ederim komiserim Saollun. ben odadan çıktım sıla meraklı gözlerle bana baktı. -Ne oldu ilk sınavında ki gibi olmadı değil mi? Bu sınava 2. kez girişimdi ilk sıvda çok heyecanlandığım için haraketleri doğru düzgün yapamadım o yüzden de girememiştim bu güzel yere. -Yok sakin ama hızlıca yaptım. -Aferin gurur duyuyorum seninle. -E bir mülakat işim var ondan sonra bana Polis Hanım diyeceksin. -Tabi deri- bir dakika ne. -Duydun mülakatı geçersem polis memuru oluyorum. -Şeyma inanamıyorum sana sen harikasın bak istedin ve inandın kendine aklına koydun bir kere. -Eee heralde kızım dedim kapıya doğru yöneldim. Sılanın telefonu çaldı sınavı için çağırmışlardı bende onunla gitmek istedim ama o kabul etmedi. Sılayla vedalaşıp eve gittim babamlara ne diyecektim ben kafamda deli sorularla eve gittim. Babam salonda oturmuş beni bekliyordu. -Eee benim güzel kızım iş sahibi alacak mış ne ara büyüdün kızım ya? Babama gülümsedim ve ona sarıldım. -Baba benim sana söylemem gereken bir şey var. -Tabi kızım buyur. -Baba ben polisliği kazandım. -Ne? ne diyorsun sen Şeyma ben seni o kadar yıl polis olman için mi okuttum. -Baba lütfen bana bir şans ver ne olur . -Şeyma Yeter. -Baba lütfen ne olur başka şansım yok bu ikinci şansımdı ne olur baba. -Kızım neden bu Meslek niye ? ben senin saçının teline zarar gelse benim canım yanıyor ya sana bir şey olursa. -En azından bu vatan için canımı vericem. Annem duymuş olacak ki yanımıza geldi. -Şeyma emin misin kızım? gel bak vazgeç bu polislik işinden ne güzel bilgisayar mühendisi ol. -Annem endişenizi anlıyorum ama ya yetim çocuklar ne olacak onlarca annesiz babasız büyüyen çocuklar, şiddet görüp sesini çıkaramayan kadınlar, Saçma sapan sebeplerden dolayı ölen insanlar onlara ne olacak? Annem göz yaşını tutamadı ve ağlamaya başladı. -Ağlama annem dayanamam. Göz yaşlarını sildim elini öpüp başıma koydum sıkı sıkı sarıldım. -Şeyma haklısın kızım ama ne olur dikkat et kendine . -Baba teşekkür ederim dedim ve elini öpmek istedim ama öptürmedi. -Sen ne yaparsan yap kaç yaşına gelırsen gel sen benim minik Şeymam olarak kalacaksın. Yutkundum babama sarıldım. -Eee polis Hanım bir kahve yapında içelim. -Hemen. hızlıca kahveleri yapıp babamın yanına gittim muhabet edip kahvelerimizi içtik telefonum çalınca açıp odama geçtim Sıla arıyordu. -Şeyma ne yaptın annenlere söyledin mi? -Polis Hanım diyecektin galiba. -Ne kabul ettiler mi? -Evet Haylerime kavuşuyorum artık senin sınavın nasıldı? -İyiydi. -Emin misin? ne kadar iyidi. -İstanbul Adliyesine gidecek kadar. -Demek ki iyi geç- şaka yapıyorsun. -Hayır ben artık avukatım Şeyma. -Gurur duyuyorum seninle canım dedim biraz daha konuşup kapattık. Kapı çaldı. Ben bakarım dedim ve kapıya yöneldim. -Şeyma Özdemir siz misiniz?