When Two Hearts Meet

CHAPTER 20

"MOMMY, are you seeing someone?" Tanong ni Ace kay Leigh.

Ngumiti si Leigh dahil sa batang edad parang matanda na ang anak niya kung makipag-usap. Maaga kasi itong namulat sa realidad.

"Okay lang ba sa 'yo?" Malumanay na tanong ni Leigh sa anak niya habang kausap niya ito sa video call.

"As long as he can make you happy, Mommy. And as long as he treats you well, and he will respect you," Ani Ace.

Leigh smiled. "He's a good man, baby. But you are my son and you are my priority." Though nagtataka siya kung ano ang nakain ng anak niya at pumayag na ito na makipaglapit siya sa ibang tao lalo na sa mga lalaki. At parang ito na rin ang nagtutulak sa kaniya upang harapin niya ang pansarili niyang kaligayahan.

Ace felt warmth from his mother's words. "Mommy, don't mind me. You have the right to be happy. Kung mabait po siya then you should give him a chance."

"Do you want to meet him?" Leigh asked her son.

Ace's face lit up. At hindi 'yon nakaligtas sa mata ni Leigh, ang pagliwanag ng mukha ng anak niya nang tinanong niya rito kung gusto ba nitong makilala si Mikael.

"Sige po, Mommy. I want to meet him. But did he know about me?"

Tumango si Leigh. "He knew about you. Gusto ka rin niyang makilala."

Namilog ang mata ni Ace sa excitement. "Really, Mommy? Can you send me a picture of him? Please." Ace begged his mother.

Leigh chuckled and used the picture on her phone. Mikael's picture. She showed it to her son. Inaasahan na niya ang magiging reaksiyon ng anak niya. Natigilan ito at napatingin sa kaniya. Kitang-kita niya kahit pa naka-video call lamang sila ang pagkislap ng mata ni Acezekiel.

"Mommy, is this for real?"

Leigh nodded. "Yes, baby. This is for real. So, three months from now. You will meet him."

Tumango si Acezekiel.

Ngumiti si Leigh. "Okay. I have to hang up now. May kailangan pa akong gawin. Matulog ka na rin."

"Sige po, Mommy."

Leigh ended the call and sighed. "Maybe this is for the better. Bahala na kung anong mangyari kung makilala ni Mikael si Ace."

Napatitig siya sa kisame ng kaniyang silid. Naalala niya ang mensahe na natanggap niya noong nakaraang araw.

'They were looking for you.'

Sa isang hindi kilalang numero ang nagpadala sa kaniya ng mensaheng 'yon. Pina-track niya ang number pero wala na ito. Hindi ito mahanap ng tracker kahit pa ito na ang pinakamagaling na tracker ng organization nila.

For that person to send her message and disappear like nothing. He's not an ordinary person. Wala siyang kilala na magaling mag-cover ng track nito maliban sa isang tao na kilala niya.

But that message she received was meant for her. Nakatanggap rin kasi siya ng mensahe galing sa organisasyon na hinahanap ng Mafia ang tungkol sa kaniya. Ngunit hindi 'yon ang nag-puzzled sa kaniya kundi ang taong nagpadala sa kaniya ng mensahe.

Malalim na napabuntong hininga si Leigh.

"Leigh?"

Napatingin si Leigh sa may pinto nang marinig niya ang boses ni Mikael kasabay ng pagkatatok nito. She has given him the key to her flat before, and she doesn't lock the door of her room. Pero hindi pumapasok si Mikael sa kwarto niya hangga't hindi niya ito pinapasok, which made her feel warmth and can't help herself but to fall inlove to Mikael.

"Pasok." Aniya.

Bumukas ang pinto ng kwarto ni Leigh at pumasok si Mikael.

"Ahmm...can we sleep together?" Mikael asked.

Ngumiti si Leigh saka tumango.

Mabilis namang humiga si Mikael sa tabi niya at yumakap ito sa kaniya.

"Bakit?" Tanong ni Leigh sa binata.

Umiling si Mikael. "Namiss lang kita."

Napailing naman si Leigh. "Isang araw tayong magkasama kanina sa trabaho, Mikael. Pinapaalala ko lang."

"Alam ko pero talagang namiss kita. I just want to see you every second and... Aray! My love, masakit." Reklamo ni Mikael nang kurutin siya ni Leigh sa braso pero hindi naman nito tinanggal ang kamay ng dalaga na nakakurot sa braso niya.

"Ang cheesy mo." Umirap si Leigh saka kinumutan si Mikael. "Matulog na nga tayo." Aniya.

Humigpit ang yakap ni Mikael kay Leigh. "Good night, my love."

"Goodnight." Ani Leigh.

Madaling nakatulog si Mikael pero hindi si Leigh. Alerto ang kaniyang pakiramdam. At alam niya kung bakit ganito ang pakiramdam niya. Hindi rin siya dalawin ng antok kahit pa malalim na ang gabi. Kaya naman dahan-dahan niyang kinalas ang braso ni Mikael na nakayakap sa kaniya. Bumaba siya ng kama at lumabas ng kwarto na hindi gumagawa ng ingay.

Lumabas siya ng flat niya at mabilis siyang umilag nang maramdaman niya na may umatake sa kaniya mula sa gilid. She saw that there were a group of men, five to be exact. Pinalibutan siya ng mga ito.

Kumuyom ang kamay ni Leigh saka sinugod ang grupo ng umatake sa kaniya. Alam niya kung sino ang sadya ng mga ito. Hindi pa rin talaga tumitigil ang leader ng Mafia para patahimikin si Mikael. Pero hangga't nandito siya hindi niya hahayaan na may manakit kay Mikael.

Leigh skillfully throws her punches and kicks at her opponents. She did a circling motion and kicked her opponent on his head. Kaagad itong natumba. But they are persistent about going inside the flat. Mabilis siyang humarang sa mga kalaban pero natigilan siya nang may makita siyang pulang dot sa dibdib niya. She didn't move nor her opponent. Then she saw them smirking. Sa isip ng mga ito ay nanalo na sila dahil sa kasama nilang sniper pero nawala ang pulang dot sa tapat ng dibdib ni Leigh at lumipat ito sa mga kalaban.

Ngumisi si Leigh. "Idiots." Sambit niya.

Isa-isang natumba ang mga kalaban sa harapan niya. Leigh didn't blink nor close her eyes. Nang matumba ang lahat ng kalaban sa harapan niya inilabas niya ang cellphone at tinawagan si Rhett.

"Clean the mess for me. And double the security around the building." Utos niya.

"Yes, Milady."

Huminga ng malalim si Leigh. "And stay in the Philippines for a few weeks. I will need your help in the coming days."

"Yes, Milady."

Leigh ended the call and entered the flat as if nothing had happened. Bumalik siya sa kwarto at nakita niyang mahimbing ang tulog ni Mikael. Umupo siya sa gilid ng kama saka pinagkatitigan ang binata.

Leigh sighed heavily. "I'm sorry, Mikael. I think I should keep my eyes on you for twenty-four hours just to make sure you are safe." Aniya. "Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may masamang nangyari sa 'yo. You're right. Nakapasok ka na sa sistema ko noong una pa lang. At isa pa hindi ka naman mahirap mahalin."

Unbeknownst to Leigh, Mikael heard what she said. Kunwaring tumalikod siya sa dalaga upang itago ang ngiti na gustong kumawala sa kaniyang labi.

Wala namang kaalam-alam si Leigh na narinig ni Mikael ang mga sinabi niya. Humiga siya sa tabi ni Mikael at natulog na.

Days and weeks had passed. Leigh received the results from Maeve.

"Milady, it was confirmed. It's positive."

Napahinga ng malalim si Leigh sa narinig. "Okay. I got it." Alam na niya ang magiging resulta ng DNA test pero hindi niya akalain na totoo nga na magkapatid si Rhett at Flordeliza. Hindi lang basta magkapatid dahil magkambal ang mga ito.

"Milady, may I ask what your plan was?" Maeve asked.

"Ano pa ba?" Ngumiti si Leigh. "I have plan. Okay. Just take care of Acezekiel. Kapag vacation na niya, pumunta kayo rito sa Pilipinas."

"Yes, Milady."

Then sunod na tinawagan ni Leigh ay si Rhett.

"Milady?" Pagsagot ni Rhett sa kaniyang tawag.

"I'll send you something important and make sure to protect her. Okay?" Ani Leigh.

"Yes, Milady." Tugon agad ni Rhett na hindi man lang nag-alinlangan sa pinapagawa sa kaniya ng Milady niya.

Ngumiti si Leigh saka pinatay ang tawag. Huminga siya ng malalim. Sana lang makita ni Rhett ang gusto niyang iparating. Hindi pwedeng deretsahan niyang sabihin ang tungkol sa nalaman niya. Kailangang si Rhett mismo ang makaalam kung sino ba si Flordeliza.

Napatingin si Leigh sa sariling phone nang marinig niyang nag-ring ito. It was his father calling.

Sinagot ni Leigh ang tawag ng ama. "Dad."

"How are you, princess?" Kaagad na tanong ng kaniyang ama.

Leigh smiled. "I'm still alive and kicking, Dad." Biro niyang tugon ngunit may katotohanan naman.

"Leigh, gaano ka katagal diyan sa Pilipinas?" Seryosong tanong ng kaniyang ama.

Ngumiti si Leigh. "Until I have too, Dad. My brother was still nowhere to be found. Ayaw niyang magpahanap sa akin." Aniya.

"Was it your brother or is it because of that man?" Tanong ng kaniyang ama.

Leigh couldn't help but chuckle. "Dad, you know why."

Leigh's father sighed. "Leigh, I knew why you agreed to protect him. Pinapaalala ko lang, ha. Wala siyang alam tungkol sa 'yo."

Ngumiti lamang si Leigh. "Dad, parang hindi na kayo nasanay sa akin. My brother's disappearance has nothing to do with Mikael. Of course, at first, I only wanted to know about my brother's whereabouts, but I fell in love with him. So, yeah."

Napailing ang ama ni Leigh na nasa kabilang linya. "Hindi ko alam sa 'yo, bata ka. Basta siguraduhin mo na lang na hindi ka mapapahamak sa mga pinaggagawa mo sa buhay. And don't drag Acezekiel."

"Dad, Ace wanted to meet Mikael. Mikael also wanted to meet Ace. So... I agreed."

Napabuga na lamang ng hangin ang ama ni Leigh na parang nawalan na ito ng pag-asa. Hindi niya alam kung ano ang mga pumapasok sa isipan ng anak niya. "Just be careful."

"Yes, Dad. I will."

"Good."

Napabuga na lamang ng hangin si Leigh nang matapos siyang makipag-usap sa kaniyang ama. Ang bilis naman yatang nalaman ng kaniyang ama ang tungkol kay Mikael. Aniya sa kaniyang isipan habang nagpapailing na lamang.

Meanwhile, Mikael is receiving endless death threats from the Mafia, and he keeps everything to himself, but he has told himself not to drag anyone. And yet his wish not to drag anyone into the mess didn't come true.