"หึ แล้วทำไมฉันต้องรับผิด ในสิ่งที่ฉันไม่ได้ทำด้วยล่ะ"ณัฏฐณิชาตอบกลับ เสียงเย็น ดวงตาคู่สวยที่ถูกกรีดแต้มด้วยอายไลน์เนอร์สีดำสนิทเพื่อเพิ่มความเฉี่ยวคมอันน่าหลงใหลให้แก่ดวงตา จ้องมองไปยังบุคคลที่ยืนอยู่ตรงหน้านิ่ง จนยากที่จะคาดเดาความคิด
"เพราะคนที่สมควรเข้าไปอยู่ในนั้น มันคือเธอ ไม่ใช่ฉัน
น้ำหวาน
"ณัฏฐริชาว่ากลับผู้หญิงที่ขึ้นชื่อได้ว่าเคยเป็นเพื่อนรัก น้ำหวานเธอคือผู้หญิงที่เธอเจออยู่ที่เกาะ ผู้หญิงที่ผู้ชายคนนั้นพาเข้ามาพร้อมกับบอกกับเธอด้วยว่า น้ำหวานเป็นผู้หญิงของเขา และตอนนี้ความทรงจำทั้งหมดของเธอกลับมาแล้ว เธอจำได้ทุกอย่างทั้งก่อนและตอนที่เกิดอุบัติเหตุในวันนั้น และที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ เธอไม่ได้เป็นคนขับรถ แต่เป็นผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงด้านหน้าของเธอตอนนี้ต่างหากล่ะ
"อย่างนั้นเหรอ ไหนล่ะหลักฐานว่าฉันเป็นคนขับในวันนั้น แค่ความจำของเธอกลับมา คิดว่าใครเขาจะเชื่องั้นเหรอ ที่นี่ ชา"
