หวงรักเจ้านาย

บทนำ

มันจะมีอยู่คน...ไม่ว่าจะทักไปตอนไหนก็ตอบเสมอ เหมือนว่างตลอดเวลา คุยกันแต่ละครั้งไม่เคยเกินสิบบรรทัด แต่เมื่อทักไปหา ก็ตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว เป็นอย่างนี้มาตลอดแปดปีแต่ไม่มีสถานะ

เป็นแค่....คนข้างบ้านเท่านั้น

“อื้อ อะ..” เนื้อตัวนุ่มนิ่มสั่นไหวไปตามแรงกระแทกของคนเหนือร่าง เสียงร้องครางเป็นไปตามจังหวะการดุนดันที่หนักหน่วง เอาแต่ใจ เร่งเร้าแต่ก็สร้างความสุขสมให้กับเธอ

เธอ...เคลซีย์ หญิงสาวข้างบ้าน จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ถูกเสียทีเดียว น่าจะเป็นคนข้างพื้นที่มากกว่า เพราะบ้านเธอกับเขานั้นกินเนื้อที่กว่าหนึ่งเฮกเตอร์ ดังนั้นความห่างของรั้วกำแพงจึงมีมาก เรียกว่าในซอยมีแค่บ้านเธอกับเขาเท่านั้น เป็นซอยส่วนตัวที่ตระกูลของเขาถือกรรมสิทธิ์อยู่

“ยกสะโพกขึ้น” เสียงแหบพร่าสั่งอย่างเอาแต่ใจ เขารุ่มร้อนไปหมดทั้งกาย ความเครียดสะสมจากงานทำให้ต้องหาที่ระบาย และเธอก็เหมาะที่จะเป็นคนนั้น ช่วยให้เขาได้ปลดปล่อยห้วงอารมณ์ที่กำลังปะดังปะเดเข้ามา

เขา...แดร์เรน ชายหนุ่มข้างพื้นที่ เป็นคนที่เคยเห็นกันมาตั้งแต่จำความได้ มารดาของทั้งสองคนเป็นเพื่อนรักกัน จึงชวนกันมาสร้างอาณาจักรในพื้นที่ใกล้เคียงกัน ดังนั้นพวกเขาจึงรู้จักกันตั้งแต่ยังไม่ลืมตาดูโลก

“อะ แดน เร็วอีกนิด” แคร์ลเรียกร้องจากเขาเพราะใกล้ถึงจุดหมายปลายทาง เธอปราศจากความเขินอายเพราะไม่ใช่ครั้งแรกที่ร่วมรักกัน มันหลายครั้งมาก ซึ่งเพิ่งเริ่มต้นได้ไม่นานมานี้

“อืม ตอดหนัก” แดนครางในลำคอ รับรู้ถึงแรงกระตุกภายในช่องทางรักของคนใต้ร่าง เธอคับแน่นไปหมดแต่ก็ทำให้เขารู้สึกดี ชายหนุ่มไม่ชอบเปลี่ยนคู่นอนบ่อยๆ ไม่ชอบมีวันไนท์สแตนด์ และเขาไม่สนใจเรื่องความรัก คำว่า ‘แฟน’ ห่างไกลจากความคิดเขามาก ฉะนั้นทางเลือกที่เหมาะสมที่สุด คือหาเพื่อนที่มีผลประโยชน์ร่วมกันในเรื่องเซ็กส์

และคนคนนั้นก็คือแคลร์

“อ๊ะ แดนน อื้ออ” เคลซีย์ร้องครางกระเส่าเมื่อใกล้ถึงจุดหมาย

แดร์เรนสอบสะโพกถี่รัวเพราะเขาเองก็ใกล้เสร็จแล้วเช่นกัน อัดแก่นกายเข้าลึกๆ รัวๆ ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นกัดกรามแน่นข่มอารมณ์ที่เดือดพล่าน ไม่กี่วินาทีเขาก็ปลดปล่อยน้ำรักออกมา ในจังหวะที่แคลร์กระตุกเกร็งช่องทางรักถี่ๆ ตอดรัดตัวตนของเขาเอาไว้ เธอเองก็เสร็จแล้วเช่นกัน

เมื่อเซ็กส์จบทุกอย่างก็จบ แคลร์นอนหอบหายใจอีกเล็กน้อย ก่อนจะลุกขึ้นหยิบเสื้อผ้าแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ คำว่า ‘เพื่อนร่วมเซ็กส์’ ที่แดร์เรนให้คำจำกัดความและตั้งเงื่อนไขขึ้นมา หนึ่งในนั้นคือห้ามค้างด้วยกัน ฉะนั้นเมื่อเสร็จกิจต่างคนก็ต่างกลับ พวกเขาร่วมรักกันตามโรงแรมหรู ไม่ไปที่พักของใครคนใดคนหนึ่ง เพราะนั่นก็เป็นอีกหนึ่งข้อห้ามด้วยเช่นกัน

เธอรู้จักเขามานานแล้ว ตั้งแต่จำความได้ ก็เห็นกันเป็นประจำ เล่นด้วยกันทุกวัน เข้าเรียนเนอเซอรี่ที่เดียวกัน มาเริ่มห่างกันก็ตอนที่เรียนไฮสคูล นอกจากแก๊งเพื่อนของเขาแล้ว ก็มีแคลร์อีกคนที่รับรู้เรื่องราวของเขามาตลอด เธออยู่ในทุกช่วงชีวิตแม้พักหลังๆ จะห่างกันไป แต่ก็รับรู้เรื่องของกันและกันตลอด แต่ไม่ได้ติดต่อกันเหมือนในอดีต มีส่งข้อความหากันบ้างปีละครั้งสองครั้ง

แคลร์ตัดสินใจอยากทำงานอย่างจริงจัง ชีวิตของเธอเพียบพร้อมอยู่แล้ว ไม่ต้องทำงานก็มีกินไปทั้งชาติ แต่มันเหมือนเธอไร้เป้าหมาย ไร้คุณค่า เลยอยากหางานทำแต่ไม่มีที่ไหนรับเพียงเพราะเห็นนามสกุล หญิงสาวจึงตัดสินใจส่งข้อความไปหาแดร์เรน และเขาก็ตอบรับแทบจะในทันที

“กลับก่อนนะคะ แล้วเจอกันค่ะ”

เคลซีย์บอกลาเมื่อทำธุระเสร็จเรียบร้อย แดนพยักหน้ารับรู้เธอจึงกดยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะเดินออกไปนอกห้องเพื่อกลับที่พัก แคลร์ไม่ได้อยู่ที่บ้านเพราะห่างจากตัวเมืองเดินทางลำบาก จึงมาอยู่ในอพาร์ทเมนต์ของแดร์เรน เป็นอีกหนึ่งกิจการที่เขาซื้อเอาไว้ขายเกร็งกำไร

โรงแรมไม่ไกลจากที่พักห่างกันไปแค่สองช่วงตึกเดียวเท่านั้น แคลร์จึงเลือกเดินด้วยเท้า ได้ดูบรรยากาศเมืองและได้คิดอะไรเพลินๆ ไปด้วย ที่จริงความคิดของเธอตอนนี้ไม่ชวนเพลินเท่าไหร่ มันค่อนข้างหดหู่มากกว่า ปีนี้เธออายุยี่สิบสามแล้ว ยังไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตน และตอนนี้ก็อยู่ในสถานะที่แบบเป็นความลับ มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน เคลซีย์กดยิ้มให้กับความคิดของเธอ กับแดร์เรนรู้จักกันมาทั้งชีวิต เขาไม่เคยมีทีท่าสนใจหรือทำเกินกว่าคนข้างบ้านเลยสักครั้ง แม้ครอบครัวจะคอยเชียร์อยู่ตลอด ก็ไม่เห็นความเป็นไปได้เลย แล้วยิ่งอยู่ในสถานะแบบนี้มีข้อห้ามคือ

ห้ามมีความรู้สึก...

ห้ามผูกพัน...

ห้ามรักคู่นอน

แล้วถ้าวันใดเธอเผลอใจขึ้นมาล่ะ มันจะเกิดอะไรขึ้น!

 “คืบหน้าไหม?”

“ค่ะ คุณแดน ทุกอย่างอยู่ในไดร์ฟค่ะ”

แดร์เรนวางอำนาจกับเธอไม่ว่าจะเป็นเรื่องการทำงานหรือเรื่องบนเตียง แคลร์มาสมัครในตำแหน่ง IT เพราะเธอเรียนมาทางด้านนี้ แต่สมัยเรียนดันมีเพื่อนสนิทที่อยู่คนละสายการเรียน เพื่อนของเธอทั้งสองคนเรียนช่าง มีเธอที่เรียนด้านนี้คนเดียว ตระกูลของเธอทำธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับฮาร์ดแวร์ เป็นรายใหญ่อันดับหนึ่งของโลก แต่แคลร์เลือกที่จะเรียนซอฟต์แวร์ เพราะคิดว่าอนาคตข้างหน้าจะสามารถต่อยอดส่งเสริมธุรกิจได้

และเธอยังไม่อยากรับงานของตระกูลในตอนนี้ อยากออกมามีประสบการณ์ ทำงานในสายที่เรียนมา โชคดีที่แดร์เรนไม่ปฏิเสธเหมือนที่อื่นๆ หญิงสาวร่อนใบสมัครไปทั่วแต่ก็ไม่ได้รับการตอบรับ

“ต่างจากเดิม?”

“ต่างค่ะ โปรแกรมชุดเก่าสั่งการได้ไม่ครอบคลุมและมีความซับซ้อน แต่ซอฟต์แวร์ชุดนี้อัปเกรดคำสั่ง ใช้งานได้ง่ายขึ้นค่ะ” เธอไม่ได้สวยเพียงอย่างเดียว แต่เก่งมากในเรื่องโปรแกรมคอมพิวเตอร์

แดร์เรนจึงมอบหมายงานพิเศษ เป็นธุรกิจลับที่เขาร่วมลงทุนกับ ‘ลูวิส ทาร์คอฟสกี’ เพื่อนสนิทของเขา เป็นธุรกิจค้าขายอาวุธสงครามและอุปกรณ์ไฮเทคต่างๆ ให้กับประเทศที่ซื้อขายได้ถูกกฎหมาย คนทั่วไปรู้จักเขาในชื่อ ‘เจ้าพ่อวงการเทค’ แต่เขารู้สึกเสียหน้าเล็กน้อย ที่คนตัวเล็กตรงหน้าสามารถแฮคระบบที่ซับซ้อนและปลอดภัยมากที่สุดได้

นั่นเป็นเพราะแคลร์แฮคระบบการลงทะเบียนของเว็บไซต์ คาล์เวิร์ต ครูซ เรือสำราญลำหรู ซึ่งบริษัทของแดนดูแลรับผิดชอบเรื่องความปลอดภัยระบบหลังบ้าน เคลซีย์ช่วยเพื่อนสนิทที่ต้องการขึ้นเรือได้สำเร็จ ดีที่ว่าทางทั้งถูกจับได้เขาเลยรู้ว่าต้นตอมาจากคนของเขานี่เอง แดนจึงยื่นข้อเสนอที่หญิงสาวไม่สามารถปฏิเสธได้ ‘เพื่อร่วมผลประโยชน์เรื่องเซ็กส์’ เขามองไม่เห็นว่าจะมีใครเหมาะสมไปกว่าเธอ เจ้าพ่อเทคไม่มีเพื่อนเป็นผู้หญิง และเขาก็เคยทำสัญญากับพวกนางแบบ พวกหล่อนทำเขาปวดหัวกับเรื่องหึงหวงบ้าบอ แต่กับแคลร์เขามองว่าไม่น่าจะมีปัญหาในส่วนนี้

เพราะถ้ามันจะมีคงมีไปนานแล้ว