1

1497 Words

บ้านป่าในชนบท ความเจริญยังเดินทางเข้ามาถึงได้น้อย พื้นที่โดยรอบยังมีความเป็นป่า บางส่วนถูกบุกเบิกเพื่อทำพืชไร่ งานไร่เป็นงานหนัก หนุ่มสาวหลายคนเริ่มไม่อยากจะทำกันแล้ว พอโตขึ้นมาหน่อย ก็พากันออกไปจากหมู่บ้านเพื่อไปขายแรงงานยังต่างถิ่น มีประสบความสำเร็จบ้าง ล้มเหลวบ้างสลับสับเปลี่ยนกันไป และทำให้มีเรื่องราวต่าง ๆ เกิดขึ้น ถ่ายทอดกันปากต่อปาก จันทร์เจ้า คือชื่อของหญิงสาวบ้านป่า ผู้บริสุทธิ์ เจ้าของเรือนร่างงดงาม สมบูรณ์แบบอย่างผู้หญิง แต่ก็ไม่ได้เปิดเผยทรวดทรงองค์เอวให้ใครเห็น เธอเกิดมาในครอบครัวชาวไร่ยากไร้ สิ่งที่ยังโชคดีอยู่บ้างก็คือ ความสมบูรณ์เพียบพร้อมของร่างกาย ไม่มีใครเจ็บป่วยอะไรทั้งนั้น ยังสามารถใช้เรี่ยวแรงได้อย่างเต็มที่ ผู้คนในหมู่บ้านก็ไม่ได้แตกต่างจากครอบครัวของจันทร์เจ้าเท่าไรนักหรอก ต่างคนต่างใช้แรงทำงาน “จันทร์เจ้าเอ๊ย ข้าว่าเอ็งควรไปหางานทำในเมืองดีกว่ามั้ง” ลุงเอี่ยม คนในหมู่บ้าน คนรู้จักกันถึงกับกระเซ้า “ทำไมล่ะลุง” จันทร์เจ้าไม่ได้ถือสาหาความอะไร ย้อนถามกลับ “ก็เผื่อจะได้คนรวย ๆ มาเป็นแฟน จะได้สบาย” “โอย ลุง ใครจะมาเอา” “เอ็งไม่ได้ขี้เหร่นะโว้ยจันทร์เจ้า” “วู้ ไม่หรอกลุง หนูขี้เหร่จะตายไป ไม่มีใครสนใจหรอกจ้ะ” “ไม่จริงว่ะ เอ็งมันคือช้างเผือกในป่าชัด ๆ” “ไม่พูดกับลุงแล้ว” จันทร์เจ้าหน้าแดงเขินไม่รู้ตัว ลุงเอี่ยมหัวเราะนึกชอบใจในความงดงามของเด็กสาวบ้านป่าวัยเจริญพันธุ์ที่ยังคงความบริสุทธิ์ผุดผ่อง มีเหลือไม่กี่คนนักหรอก ส่วนใหญ่พอแตกเนื้อสาวก็ตัดสินใจออกไปใช้ชีวิตนอกหมู่บ้าน แล้วก็กลับมาในอีกแบบหนึ่ง ก๋ากั่นดูกร้านโลก มีความทันสมัยหลายอย่างปรากฏอยู่ในตัวตน จันทร์เจ้าไม่ใช่แบบนั้น เป็นช้างเผือกที่ยังคงความงดงามแบบช้างเผือกจริง ๆ นี่ถ้าลุงเอี่ยมมีลูกมีหลานก็คงคะยั้นคะยอให้จีบเอามาทำเมีย แต่ก็นั่นแหละ ทำได้แค่คิด ในที่สุด วันของจันทร์เจ้าก็มาถึงจนได้ เพราะมีแม่สื่อ พ่อสื่อนั่นแหละ เป็นเจ้ากี้เจ้าการจนกระทั่งมีหนุ่มใหญ่คนหนึ่งจากในเมืองเข้ามาในชีวิตของเธอ เขาคือ พี่ช้าง เขาเป็นนักธุรกิจอะไรสักอย่างในเมืองกรุง หนุ่มใหญ่หอบเอาเงินทองตามที่พ่อแม่ของเธอเรียกร้องมาแต่งงานอย่างถูกต้อง พิธีกรรมอันถูกต้องตามประเพณีได้ผ่านพ้นไปแล้ว คืนนี้ ในห้องหอ... เขาจึงมีสิทธิ์ในตัวเธอ การพูดคุยระหว่างจันทร์เจ้ากับพี่ช้างเพิ่งจะเกิดขึ้นแค่ไม่กี่ประโยค เขาพยายามทำให้บรรยากาศผ่อนคลาย ส่วนเธอก็พยายามระงับความตื่นเต้น “เป็นไงบ้างจันทร์เจ้า” ร่างสูงของเขาขยับเข้ามาใกล้ “ไม่เป็นไงค่ะ” ตอบเสียงพร่า แค่เขาเข้าใกล้ หัวใจของเธอก็แทบกระดอนออกมานอกอกอยู่แล้ว จันทร์เจ้าหน้าแดง เขิน ไม่กล้ากระทั่งจะสบสายตากับเขา “พี่ได้ยินเสียงเต้นหัวใจของจันทร์” สามีที่เพิ่งผ่านพิธีกรรมแต่งงานมาอย่างถูกต้องรวบร่างของเจ้าสาวร่างอวบอิ่มงดงามไปทั้งตัวเข้าสู่อ้อมกอด “พี่ขอหอมแก้มได้ไหม” ทำไมต้องถามด้วยนะ จันทร์เจ้านึกในใจ แต่พยักหน้าพร้อมตอบเสียงเบา “ค่ะ” “ว่าไงนะ ไม่ได้ยิน” “ค่ะ หอมสิคะ” เอียงแก้ม จมูกโตของพี่ช้างก็จรดลงผิวแก้มนวลเนียน สำหรับเขา อาจจะเป็นหอมไม่รู้ตั้งกี่ครั้งกับผู้หญิงสักกี่คนมาแล้ว จันทร์เจ้าไม่อาจล่วงรู้ แต่กับเธอ... มันคือหอมแรกในชีวิต หอมแรกที่อาจจะแผ่วเบา ประทับลงไปอย่างหนักหน่วงกลางดวงใจบริสุทธิ์ของเธอ ความรู้สึกของหญิงสาว สะท้านสะบัดร้อนสะบัดหนาว และยิ่งเมื่อร่างอวบอิ่มถูกอ้อมกอดกระชับ ก็ยิ่งเติมความหวาดหวั่นพรั่นพรึง เธออายุเพิ่งครบ 20 ปี เมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง ชีวิตสาวบ้านป่า ตั้งแต่ลืมตาตื่นก็คือเรื่องปากท้อง ซ่อนความงดงามของเรือนร่างทั้งหมดอยู่ในชุดมอซอ แม้แต่ใบหน้าก็แทบไม่ได้โผล่ออกมาให้ใครเห็น งานหนักในไร่ ทำให้ความเป็นลูกผู้หญิงแข็งแกร่งไม่ต่างจากเพศตรงข้าม ถึงอย่างไร ความสวยแบบสาวบ้าน ๆ ก็ทำให้มีหนุ่ม ๆ มากหน้าหลายตาแวะเวียนเข้ามาทักทาย เกี้ยวพาราณสี เพียงแต่หญิงสาวรู้จักวางตัวดี ไม่ได้หยิ่ง แค่ไม่พยายามให้ความหวังกับใครเท่านั้น หอมของพี่ช้าง...จึงเป็นหอมแรกที่สะเทือนสะท้านเข้าไปในทุกอณูความรู้สึกของจันทร์เจ้า “แก้มหอมจังเลย” พี่ช้างพึมพำ จันทร์เจ้ายิ้มอาย ไม่กล้าสบตากับเขาเอาเสียเลย “พี่ช้าง หนูอายนะคะ” “อายทำไม เราแต่งงานเป็นผัวเมียกันแล้วนะครับ” “หนูไม่เคยน่ะสิคะ” เธอบ่นอุบ หากมีแสงไฟเติมลงมาอีก จะเห็นว่าใบหน้าของหญิงสาวแดงระเรื่อ ดวงตาเป็นประกายสุกสกาว มันเป็นความสุขที่เจือด้วยความเขินอาย สะท้านสะเทิ้นสุดขีดของความเป็นสาว กลิ่นกายของพี่ช้างหอมประหลาด ซอกซอนเข้าไปในทุกอณูขุมขนของเธอ จันทร์เจ้าไม่เคยใกล้ชิดผู้ชาย กลิ่นของพี่ช้างจึงเป็นกลิ่นของผู้ชายคนแรกที่ซอกซอนเข้าไปความรู้สึกของหญิงสาวบริสุทธิ์ เธอสะเทิ้นหนักเข้าไปอีก เมื่อแก้มอีกข้างถูกพี่ช้างฝังจมูกสูดดม “จันทร์สั่นนะ” “หนูอาย” พี่ช้างนึกสงสาร รู้ได้ทันทีว่าเจ้าสาวใหม่หมาดของเขา ยังคงความบริสุทธิ์สมกับเป็นสาวบ้านป่า เขาชอบที่เธอนุ่งผ้าถุงกับเสื้อยืดเป็นชุดนอน แค่เห็นก็กระตุ้นให้เกิดอารมณ์วาบหวามจนแทบระงับความต้องการเอาไว้ไม่ไหว แต่ตอนนี้ ไม่สามารถทำได้อย่างที่ใจต้องการ ทั้ง ๆ ที่ช้างน้อยลุกผงาด เมือกเหนียวซึมทะลักออกมาจากส่วนปลายลำกล้องเกินระงับ ชุ่มตรงเป้าของกางเกงใน ทั้ง ๆ ที่คืนนี้ จันทร์เจ้าเป็นของเขาอย่างถูกต้อง แต่เขาก็ยังอยากทำอย่างนุ่มนวล อ่อนโยน อย่างที่สุด แม้ว่า...ความต้องการลึก ๆ แล้ว อยากทาบทับลงไปด้วยพละกำลังที่มีเหลือเฟือ กระหน่ำซัดดอกไม้กลีบบางบริสุทธิ์ให้ย่อยยับอย่างใจปรารถนา “พี่ขอจูบนะ” พี่ช้างกระซิบขออนุญาต หญิงสาวพยักหน้า แต่ไม่วายเขิน... “พี่ปิดไฟได้ไหมคะ” “พี่ไม่อยากปิดไฟ” “โธ่ พี่จ๋า หนูอายนะคะ” หญิงสาวเสียงสะท้าน พี่ช้างกระชับกอด “ขอพี่เปิดไฟนะครับ พี่อยากเห็น” “อยากเห็นอะไรคะพี่ช้าง” “เห็นตอนที่จันทร์แก้ผ้าหมด” “อุ๊ย พี่ช้าง...” หน้าแดงไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง แก้มถูกจมูกของพี่ช้างชน สูดเอาความหอมบริสุทธิ์ รู้สึกเขินจนต้องหลับตาลง เพราะแสงไฟนีออนแรงเทียนต่ำ แม้ว่าจะไม่ได้สว่างมากนัก แต่มันก็มากเกินพอสำหรับความเขินอายที่มีอยู่ในตัวเธอ จันทร์เจ้าไม่เคยถูกเนื้อต้องตัวชายใดมาก่อน ไม่เคยแม้แต่ครั้งเดียว ความวาบหวาม อาจจะเคยมีบ้าง แต่ด้วยความที่เธออยู่บ้านนอกคอกนา กรำงานหนักมาทั้งวัน ไม่ได้ว่างพอที่จะคิดฟุ้งซ่าน เรือนหอ... เป็นห้องเดียวของบ้านไม้ชั้นเดียวใต้ถุนสูง ความจริง ยังไม่ได้มีการกั้นห้องใด ๆ ทั้งสิ้นจนกระทั่งวันแต่งงานของจันทร์เจ้า พ่อกับแม่แยกไปนอนในเพิงที่ต่อออกมาจากฉางข้าว เพื่อเปิดโอกาสให้บ่าวสาวคู่ใหม่ “พี่ช้างจ๋า หนูกลัวจังค่ะ” ต่อให้รู้สึกวาบหวาม สุดท้ายพอหัวถึงหมอนก็หลับเป็นตาย ไม่รู้สึกรู้สาใด ๆ พี่ช้างที่กำลังซุกไซ้สูดดมความหอมจากเรือนกายของเจ้าสาวใหม่หมาดชะงัก กับน้ำเสียงสารภาพสั่นพร่าของหญิงสาว หื่นกระหายในอารมณ์ของพี่ช้าง มีมากมายเหลือล้น เป้ากางเกงในซึมแล้วซึมอีก จากเมือกรักที่ผุดซึมออกมาเกินสะกดกลั้น จับมือของหญิงสาว รู้ได้ทันทีว่าเธอไม่ได้โกหก เพราะมือเย็นชืด เมื่อเทียบกับผู้หญิงที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา เธอแตกต่างลิบลับ... ตอนที่เขาหอบเงินก้อนใหญ่พร้อมกับแหวนและสร้อยเพื่อมาแต่งงานกับเจ้าสาวที่รู้จักผ่านพ่อสื่อแม่สื่อ ยังถูกห้ามปรามและดูหมิ่นจากคนรู้จักว่า เขาอาจถูกหลอก แค่ถูกเนื้อต้องตัวของเธอเท่านั้น ก็สัมผัสได้ว่าเธอสั่นสะท้าน ใบหน้าร้อนผ่าวแดงเรื่อ ในดวงตามีประกายแห่งความหวั่นซ่อนไม่มิด นี่คือความงดงามของหญิงสาว พี่ช้างนึกสงสารกับความไร้เดียงสาของเธอ ขณะเดียวกันก็นึกดีใจกับความโชคดีของตัวเองในวัย 40 เศษ เจ้าสาวบริสุทธิ์แบบนี้จะหาได้จากที่ไหน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more