ค่ำคืนนี้ จะมีใครน่าอิจฉาเท่ากับคู่ผัวเมียใหม่หมาดเป็นไม่มีอีกแล้ว
กว่าสองชั่วโมงผ่านพ้น...
จันทร์เจ้าผล็อยหลับอยู่ในอ้อมกอดของพี่ช้าง อาการอ่อนเพลียที่เกิดขึ้นหลังเสร็จสม ฟื้นตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว และรู้สึกตัวขึ้นอีกครั้ง...ในช่วงเวลาดึกมากแล้ว
อากาศค่อนข้างเย็น เมื่อรับรู้ว่ามีสายลมรำเพยผ่านเข้ามาสัมผัส และโนมเนื้อส่วนเว้าส่วนโค้งกำลังถูกมือหนาของพี่ช้างเลื่อนไปลูบคลึง
มือของพี่ช้างอีกข้าง ขยับไปจับมือของเธอนำไปวางส่วนที่แข็งผงาดขึ้นมา
“อีกแล้วเหรอคะพี่ช้าง”
“พี่มีอารมณ์...”
จันทร์เจ้าพลิกตะแคง ใช้มือช่วยให้พี่ช้างอย่างรู้งาน พอไฟในห้องมืดสนิทแบบนี้ จันทร์เจ้าไม่เหลือความกระดากอายใด ๆ
“หนูฝันดีจังค่ะพี่”
“ฝันว่าไงครับ”
“ฝันว่าหนูกำลังจะมีลูก”
“ถ้างั้น เรามาต่อแขนต่อขาให้หนูน้อยกันเถอะนะ”
การได้หลับยาวเหยียดสองชั่วโมงเศษ ทำให้พี่ช้างคึกคักขึ้นมาอีกครั้ง
“หนูง่วง
