“เป็นไงบ้างล่ะจันทร์เอ๊ย” ลุงเอี่ยมยังนั่งคุยกับพ่อ ดื่มเหล้าขาว มีกับแกล้มที่จันทร์เจ้าซื้อติดไม้ติดมือมาจากในเมือง
แม่กำลังทำอาหารอยู่ในครัว
“หมายความว่าไงจ๊ะลุง” จันทร์เจ้าย้อนถาม
“ก็ไอ้พี่ช้างของเอ็งน่ะ เป็นไงบ้าง”
“ก็ดีจ้ะ” จันทร์เจ้าตอบ ใบหน้าของเธอยังคงระเรื่อ ใช่แล้วละ ภาพแห่งความสุขระหว่างเธอกับพี่ช้าง ต่อให้นึกถึงในช่วงเวลาไหน ก็ยังสามารถสัมผัสได้
ชีวิตของพี่ช้างจริง ๆ แล้ว ไม่ได้มีเวลามาหวานกับเธอ พี่ช้างจริงจังอย่างที่พี่ช้างพูดเอาไว้นั่นแหละ ไม่มีเรื่องอื่น มีแค่เรื่องการหาเงิน
พี่ช้างไม่ใช่คนรวย เขาสร้างตัวมาจากไม่มีอะไรเลยจนกระทั่งพอมี
เอาเข้าจริง การแต่งงานก็ไม่คิดว่ามีโอกาสมีสักครั้ง จนกระทั่งมาเจอจันทร์เจ้า
“ฐานะทางบ้านเขาเป็นไงบ้าง” ลุงเอี่ยมถามต่อ
ลุงเอี่ยมเป็นคนอื่น ไม่ใช่พ่อกับแม่ของเธอ แต่ก็อยากรู้ไปทุกเรื่อง พ่อกับแม่เสียอีกที่ไม่ได้อยากจะรู้เรื่องราวข
