นางร้ายอย่างข้าเริ่มขี้เกียจรักท่านแล้ว

ตอนที่ 3 เกี้ยวบุรุษเป็นงานประจำ

หากเปรียบจ้าวฟางหลินกับดอกไม้แน่นอนว่านางนั้นเป็นดอกเหมยกุ้ย งดงามทว่ามีหนามแหลมคมพร้อมทิ่มแทงทุกสิ่งรอบกายหากไม่ระวัง เขาจะไม่ยอมตกเป็นบุรุษโง่เขลาให้นางล่อลวงหรอก

จ้าวฟางหลินทั้งมากเล่ห์เหลี่ยม สติปัญญาหลักแหลมเสียจนน่ากลัว นางหาทางกำจัดสตรีที่เข้าใกล้จางซือหลงได้โดยไม่ต้องออกแรง ทั่วเมืองล้วนขนานนามว่าเป็นนางจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ ร้ายกาจจนไม่อาจมีผู้ใดมาเปรียบ

“พี่หลงเจ้าขาขนมเหมยกุ้ยนี้ข้าทำมาให้ท่าน”

นางยื่นขนมให้แก่เขาหลังจากพิงซบไหล่บุรุษที่ตนต้องตาจนพอใจ จางซือหลงหันมามองหน้านางเล็กน้อยก่อนจะเคลื่อนสายตาไปยังขนมสีสันงดงามไม่ต่างจากตัวผู้ให้

“ข้าไม่ชอบขนมเอากลับเถิด” เขาไม่นิยมของหวานเฉกเช่นเดียวกับไม่เคลิบเคลิ้มหลงใหลสตรีแสนงาม

ความงามล้วนเป็นภัยมีอยู่ข้างกายมักนำพาหายนะมาเสมอ หากไม่เสียทรัพย์ก็เสียใจแต่มากกว่านั้นคืออาจเสียชีวิตได้เพราะจิตใจสตรีนั้นยากแท้หยั่งถึง ขนาดมารดาของเขาที่เคยคิดว่าดียังกล้าทรยศบิดาและทิ้งบุตรชายเช่นเขาไปตั้งแต่แบเบาะเพียงเพราะฐานะยากจน ท่านพ่อต้องลำบากตรากตรำสร้างตัวเองจนมั่งคั่งเพื่อพิสูจน์ตนเอง

สตรีผู้นั้นกลับหน้าด้านมาเรียกร้องให้เขาที่เป็นบุตรชายผู้เดียวเลี้ยงทั้งที่ตลอดมานางไม่เคยแม้แต่จะเหลียวแลเขา อายุห้าหนาวเขาเคยพบนางแต่กลับโดนด่าทอราวกับสุนัข สตรีหน้าขาวนิยมแต่งตัวเพื่อหาสามีไว้เลี้ยงล้วนเป็นเช่นนี้

ใช้ความงามเอาไว้หาผลประโยชน์ให้แก่ตนเองโดยไม่คิดถึงจิตใจผู้อื่น…

“แต่ข้าตั้งใจทำมากนะเจ้าคะ” นางแย้งเสียงเง้างอนอย่างคนถูกตามใจมาตั้งแต่เกิด ขนมนี้นางเพียรทำอยู่นานเพื่อให้เขาทานเป็นของว่างยามบ่าย

“ฟางหลินอย่าได้บีบบังคับข้า ข้าไม่ชอบกินของแบบนี้”

น้ำเสียงนั้นเข้มขึ้นเมื่อถูกสตรีตัวน้อยรบเร้า ขนมเพียงเท่านี้ไม่อาจทำให้เขาใจอ่อนให้นางได้หรอก

“เฮ้อ เอาแต่ใจตนเองยิ่งนัก เช่นนั้นวันหน้าข้าจะทำอย่างอื่นมาให้ก็แล้วกัน” จ้าวฟางหลินถอนหายใจอย่างระอาทว่าก็มิได้คิดย่อท้อแต่อย่างใด นางชอบเขามานานและยังหวังว่าจะได้ความรักตอบกลับมาในภายหน้า

จางซือหลงในวันนี้อาจยังไม่มีใจให้นางแต่ในอนาคตผู้ใดจะรู้ได้ มารดาของนางเล่าว่าในอดีตท่านก็ตามเกี้ยวบิดาเช่นเดียวกัน แรก ๆ ทั้งขับไล่ด่าทอแต่สุดท้ายก็รักมารดาจนไม่เหลือสายตาไว้มองผู้ใด

“ดื้อรั้น” ตามเกี้ยวบุรุษได้อย่างไม่ละอายซ้ำยังดื้อรั้นจนน่าตีนัก

“ข้าพึงใจในตัวท่านผิดด้วยเหรอ” สตรีมีใจให้ไยเขาต้องเมินหนี นางเองงดงามเย้ายวนอันดับหนึ่งเป็นที่หมายปองของบุรุษมากมายไม่ต่างจากเขา นางเพียบพร้อมทุกด้านไม่ต่างกัน

“สตรีที่ไม่สงวนท่าทีต่อหน้าบุรุษเช่นเจ้า คิดว่าจะทำให้ข้ารักได้อย่างนั้นเหรอ เจ้าไม่นึกอายหรืออย่างไรที่บอกรักบุรุษก่อน”

“หลินเอ๋อร์เกี้ยวบุรุษก่อนผิดตรงไหน หากรอท่านมาเกี้ยวใจข้าคงแห้งเหี่ยวพอดี ท่านเพียบพร้อมทุกด้านทั้งยังรูปงาม”

เพียบพร้อมทุกด้านเช่นนี้คู่แข่งมากมายนางต้องชิงเกี้ยวก่อน

“เหอะ” งดงามปานล่มเมืองคงไม่ได้หวังแค่บุรุษรูปงามหรอก นางหวังให้เขาส่งเสริมบิดาของนางมากกว่า

ครอบครัวจ้าวฟางหลินทำการค้าไม่ต่างจากเขา เหตุผลเท่านี้ก็เพียงพอในการเข้าหาแล้ว กิจการตระกูลจางมากมายบุตรสาวพ่อค้าทั้งหลายก็ล้วนเสนอตัวมาสานสัมพันธ์แต่เขาก็ปฏิเสธได้ทุกรายยกเว้นจ้าวฟางหลินที่ดื้อดึง