ตอนที่ 26
คุยกันได้นานพอสมควร ก็ถึงโอกาสที่เขาควรจะกลับแล้ว และเขามองไปที่ดวงตาของพีรียาเพื่อให้หล่อนรู้ความนัย มันสมควรแล้วที่เขาจะต้องไปส่งยายพัด ปวีณาน้องสาวเพื่อกลับบ้าน..สุรินทร์ พีรียาจึงเงยหน้าขึ้นมองบิดาและมารดาก่อนเอ่ย
“เอ้อ แม่คะ หนูจะไปส่งบอร์นไปทำธุระต่อ เขายังทำงานคั่งค้างไม่เสร็จ ก็รีบปุบปับคว้าตัวมาให้คุณแม่เห็นหน้า ”
อีกครั้งล่ะที่ก่อบาปกับพ่อแม่ รู้สึกไม่สบายใจเหมือนกัน
แต่หาไม่เช่นนั้นแล้วพีรียาก็ต้องซวยอย่างหนักแน่
เพื่อให้รอดพ้นจากตรงนี้และเอ่ยชื่อสามีสั่งทางอินเทอร์เน็ตของหล่อนด้วยคำพูดเล่นเรียกชื่อของเขา ปัณรุจน์ได้แต่มองเท่านั้น
“อ้าว จะกลับแล้วหรืองั้นก็ได้ไม่มีอะไรหรอก พ่อกับแม่แค่อยากจะเห็นหน้า ถ้ามีโอกาสก็มาอีกนะมาทำความรู้จักกันเอาไว้เยอะ ยังไงก็จะได้กลับมาเป็นลูกของพ่อกับแม่อีกคน ”
ทำไมง่ายอย่างนี้ หนุ่มหล่อจากรากหญ้าครุ่นคิด ดูเหมือนท่านทั้งส
