BİŞNEV ( ücretsiz )

Söz

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

Mahlukatın aşk itirafının üzerinden tam bir buçuk ay geçmişti. İtirafın ertesi günü hastaneye gittiğimde birkaç kez onunla karşılaşmıştım ama oralı olmamıştım.

Zaten iki gün sonra dedesi taburcu olmuştu. O yüzden kendisini bir daha görmemiştim. Bir daha yoluma çıkmamıştı.

Ben olsam ben de bir daha kendi yoluma çıkmazdım. Sen kalk aşkını ilan et, karşındaki kişi hiçbirşey söylemeden oradan ayrılsın, yetmiyormuş gibi karşına her çıktığında yolunu değiştirsin.

Ben olsam bundan cevabın olumsuz olduğunu düşünüp ısrar etmezdim. Yani zorla güzellik olmaz sonuçta.

Dedesi hastaneden çıktıktan sonra yalan yok yine gelir benimle konuşur falan sanmıştım ama öyle olmadı.

Gerçi dediği gibi aşık olsaydı bu kadar çabuk pes etmezdi.

Yeşim hem istemiyorum diyorsun hem de nedenlerini sorguluyorsun. Kızım senin kafan mı güzel , herhalde bugün çayı fazla kaçırdım.

Şimdi ne yapıyorum diye soruyorsanız ise bugün Aslı ve Burak sözleniyordu. Hastaneden çıktığım gibi Aslı'lara geçtim. Aileler bu bir buçuk ayda iyice kaynaşmış karşılıklı olarak birbirlerine gidip daha da kaynaşmışlardı.

Bu gecenin şüphesiz en mutlusu Sebahat teyzeydi. Oğlundan sonra kızının mürüvetini görecekti. Yıllardır ettiği dualar nihayet kabul olmuştu.

Annem Aslı'nın biriyle görüştüğünü ve niyetinin ciddi olduğunu öğrendiğinden beri daha çok üstüme geliyordu. Neymiş efendim herkes evlendi ben kalmışım.

Peh takan kim ben halimden memnunum.

Yeşim bari kendini kandırma o aşk itirafından sonra halinden memnun değilsin. Bazen diyorum da mahlukata olumlu dönüş yapsam ne olucaktı.

Demir gibi başta herşeye tamam deyip sonra da sözde erkeklik ihtiyaçlarını karşılamak için başkalarıyla beni aldatır mıydı? Sanırım bu sorunun cevabını hiç bir zaman alamayacaktım.

Böyle düşününce aklıma bir dizideki karakterin söylediği replik gelmişti " Yaşayamadıkları, yaşadıklarından daha fazla koyar insana." işte ben de böyle böyle düşünerek kendimi delirtecektim.

Yine çok konuştum kendi kendime. Aslı beni öldürecek, söz de beni odada yalnız bırakmıştı üstümü değiştirmem için.

Aslı'lar bize göre daha muhafazakâr olduğu için bu gece haremlik ve selamlık şeklinde oturulacaktı o yüzden arkadaşımın sözüne daha da özenerek hazırlanıyordum. Daha doğrusu camın önünden ayrılabilirsem hazırlanacaktım.

Şubat ayının ortası olmasına rağmen kar yağmaya devam ediyordu. Yılın son karları olduğu için bu görüntüyü kaçırmak istemiyordum.

Hemen düşüncelerimden sıyrılıp hazırlanmaya başladım. Misafirler birazdan gelirlerdi. Zaten ayrı odalarda olacağımız için renkli pantalon tunik takımı giymeye karar vermiştim.

Hazır olunca odadan çıkıp Aslı ve Sebahat teyzenin yanına mutfağa geçtim. İsteme ve söz bir arada olacağı için nerdeyse bütün amca, dayı, teyze, halalar ve aile büyükleri gelmişti. Ev tam bir curcunaydı.

Onlara yardımcı olurken zil çalmıştı. Aslı heyecandan az kalsın takılıp yere düşecekti.

Kapıyı Aslı'nın ağabeyi açmıştı. Kadınlar bir odaya, erkekler bir odaya oturunca Aslı gelen bütün kadınlarla selamlaşıp yerine oturdu.

Biraz daha sohbetten sonra Aslı kahve yapmak için mutfağa gidince ben de yardım amaçlı odadan çıktım. Aslı heyecanlı olduğu için kahveleri ben yaptım. Aslı ağabeyine mesaj atıp kahvelerin hazır olduğunu söyleyince ağabeyi mutfağa gelip erkeklerin kahvelerini götürdü. Tabi ki damat kahvesi yapılmıştı.

Aslı oda da olmadığı için erkek kardeşi videoya çekecekti o anı.

Aslı kadınlar için olan kahve tepsisini eline alıp mutfaktan çıktı, ben de onun peşinden çıkıp salona doğru geçtim.

Kahveler içilmiş Aslı'yı dedesinden istemişlerdi. Şimdi iki odanın ortasında kalan büyük holde söz yüzükleri kesilecekti. Aslı'nın bekar kız kuzeni falan olmadığı için Aslı'nın ricasıyla tepsiyi ben tutacaktım.

Tepsiyi tutmadan önce erkeklerle aynı ortama gireceğimiz için odaya geçip dizlerime gelen siyah bir tunik giymiştim. Hepimiz yerimizi aldığımız da dualar eşliğinde yüzükler takılıp söz kesilmişti.

Yüzük merasiminden sonra ikramlıklar dağıtılmış düğün için gün kararlaştırılmıştı. İki tarafında isteği üzerine iki ay sonraya karar verilmişti. İki taraf da harama bulaşmadan bu hayırlı işi nihayetine kavuşturmak istiyorlardı.

En doğru kararı vermişlerdi. Ben olsam ben de öyle olmasını isterdim.

Gerçi ben böyle giderse babamın dediği gibi babamlarla yaşlanacaktım.

Misafirler gittikten sonra Aslı, ben ve Sebahat teyze ortalığı toparlayıp mutfakta kahve içmeye başlamıştık. Aslı'nın kardeşinin damat beyin kahve içtiği ânı videoya çekmişti ve biz de konu izliyorduk. Gülerek videoyu izlemiştik damat önce bir yudum alıp yüzünü buruşturmuştu daha sonra ise bir yudumda bitirmişti.

Videodan sonra yüzüklerin takıldığı videoyu izlemiş ve çekilen fotoğrafları bakmıştık. Saat geç olmasına rağmen hazırlanıp evden çıktım.

Yarın 48 saatlik nöbetim vardı ve başka bir yerde yatarsam büyük ihtimalle ruh gibi takılacaktım. Eve geldiğimde bizimkiler uyumuştu ben de mutfakta su içtikten sonra odama çıktım.

Aslı'lardan çıkmadan önce yatsı namazını kılmıştım. Hemen pijamalarımı giyinip yatağa girdim. Çok geçmeden zaten uyuya kalmıştım.

....

Sabah namazından sonra tekrar uyumuştum. Uyanıp üstümü giyinip aşağıya indiğimde Okan hariç herkes masadaydı.

Bizimkilere sorduğumda sabahtan deneme sınavı olduğundan geç kalmamak adına erken çıkmıştı. Havadan sudan konuşarak kahvaltımızı yapmıştık.

Evden çıktığımda hemen arabama atlayıp hastanenin yolunu tutmuştum. Gittiğim gibi üstümü değiştirip bankoya çıktım. Diğer üçlü gelmişti. Hepsine selam verip yerime geçtim.

Aslı ile birazcık dün akşamdan konuştuk zaten o sırada şef gelmişti. Görev yerlerimizi verip yanımızdan ayrılmıştı. Bugün uzun bir aradan sonra tekrar Ali hocalaydım.

Beraber girdiğimiz iki ameliyattan sonra yoğum bakımdaki hastaları kontrol edip, yatan hastaların rutin kontrollerini tamamlayıp günü bitirmiştik.

Namazlarımı kılmak dışında neredeyse bugün hiç oturmamıştım. Birşeyler atıştırıp acile geçmiştim. Yoğun bir nöbet oluyordu benim için. Özellikle bu aylarda soğuk algınlığı ile ilgili çok fazla vâka geliyordu. Geneline serum fizyolojik takıp yolluyorduk. Acildeki bütün evrakları toparlayıp şefin yanına geçmiştim. Ordan oraya koşturarak 48 saatlik nöbeti nihayet bitirmiştim.

....

Hemen soyunma odasına geçip üstümü değiştirerek hastaneden çıktım. Çok yorgundum ve bir an önce uyumak istiyordum. Araba da uyumamak için kendime hareketli müzikler açmıştım. Yanımdaki camı da havanın soğukluğuna rağmen azıcık açmıştım.

İnsanın uykusu varken araba kullanması çok kötü birşeydi. Kısa bir dalgınlık kötü sonuçlara yol açabilirdi. Dikkatli olmakta fayda vardı.

Eve girdiğimde yemek masası hazır değildi. Salona doğru ilerlediğim de bizimkilerin çok şık görünüyorlardı. Muhtemelen bu akşam yemeğini dışarıda yiyeceklerdi. Onlara selam verip odama geçmeyi planlarken babam bana bakarak konuşmaya başladı.

-Kızım hadi hazırlan hep beraber yemeğe davetiyiz.

-Ama baba çok yorgunum. Nöbetten çıktım yeni.

-Biliyorum kızım ama kaç kere bizi yemeğe kaçırdılar, sürekli çıkan şeylerden iptal ediyordum.

-Çok yorgunum ve uykum çok var .

-Kızım çok kalmayız zaten. Yemekten sonra hemen kalkarız.

-Tamam baba tamam. Biraz bekleyin öyleyse üstümü değiştireyim bari.

Diyerek odama çıktım. Uykumun açılması için soğuk su ile elimi yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim. Son olarak şalımı düzelterek odadan çıktım.

Nereye gideceğimizi bilmediğim için siyah giyinmiştim. Muhtemelen gideceğimiz yerde erkeklerde olacaktı. O yüzden siyah en iyisiydi.

Beraber evden çıktığımızda annemle babam bir arabayla giderken. Benim uykum olduğu için Okan ve ben Kadir ağabey ile gitmiştik. Okandan öğrendiğime göre gideceğimiz yer evdi.

İyi ki kıyafetimi abartmamışım diyerek önüme döndüm. Okan yorgun olduğumu bildiği için konuşmamıştı ben de fırsattan istifade ederek gözlerimi kapatmıştım.

Arabanın durmasıyla gözümü açtığımda babamların arabalarından indiklerini gördüm.

Hep beraber evin önünde durduğumuzda babam zile basmıştı. Gelen ayakkabı sesleri ile hemen kapı açılmıştı. Kapıyı evdeki görevlilerden biri açmıştı.

İçeriye sırayla girdiğimizde karşımda gördüğüm tablo ile şok olmuştum.

Şu an karşımda sırıtarak duran bir adet mahlukat vardı.

🍀🍀🍀