“กระหม่อมต้องรู้จักพระองค์อยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ ในเมื่อพระองค์เป็น...”
เขากำลังจะพูดประโยคต่อจากนี้แต่กลับโดนเหอหลันฮวาดึงชายเสื้อไว้เสียก่อน และส่ายหน้าไม่ให้พี่ชายต่างแซ่พูดเรื่องอันใดที่ไม่ควรออกมา
“เจ้ากำลังจะบอกว่า ข้าคือน้องเขยเจ้าและเป็นหลานเขยของตระกูลฟ่านใช่หรือไม่”
เมื่อประโยคนี้หลุดออกจากปากของอาเฟย หรือเว่ยเฟยหลง รัชทายาทของแคว้นเว่ย ฟ่านเทียนเผยจึงมองด้วยความตกตะลึง
เว่ยอิ้งเหมยยิ้มกว้างและออกมาจากอ้อมกอดของพี่ชาย
“เจ้าล่ะ ฮวาเอ๋อร์ไม่คิดจะกอดสามีผู้นี้บ้างหรือไง หรือเพราะว่าเจ้ารู้ว่าข้าเป็นไท่จื่อจากแคว้นเว่ยจึงคิดจะตีจาก หากเจ้าคิดเช่นนั้น ข้ากล้าประกาศได้เลยว่าข้าจะถล่มแคว้นหลานให้ราบเป็นหน้ากลองทันที”
เหอหลันฮวาเงยหน้ามองทั้งน้ำตา ตัวนางนั้นไม่สนใจในอดีตของสามีว่าเป็นผู้ใด นางรู้เพียงว่าเขาคือดวงใจของนางเท่านั้นเป็นพอ
“ท่านพี่!”
อาเฟยอ้าแขนทั้งสองข้างรอภรรยารักของตน เ
