ยามอิ๋น (03.00 – 04.59 น.) อาเฟยตื่นขึ้นมาเขามองสตรีที่นอนข้างกายด้วยความรักและเสน่หา ไม่ว่าในความฝันนั้นไม่ได้น่ากลัวเลยหากมีนางข้างกาย เขาจำได้เพียงว่าตัวเองนั้นส่งเสียงเรียกนางอย่างบ้าคลั่ง จวบจนได้ยินเสียงนางกล่าวปลอบประโลมดังเข้ามา แม้ว่าจะไม่เห็นว่านางอยู่ที่ใด แต่หัวใจเขานั้นกลับอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
ใบหน้าของอาเฟยโน้มเข้าหาภรรยารัก ก่อนจะค่อย ๆ ประกบปากตนเองลงไปอย่างอ่อนโยน ใจหนึ่งกลัวว่านางจะตื่น แต่อีกใจเกิดต้องการนางขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่
เหอหลันฮวานางเริ่มรู้สึกตัวเมื่อมีคนมาคลอเคลียที่ใบหน้า เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วเห็นว่าเป็นผู้ใด นางจึงยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
“ท่านพี่ตื่นแล้วหรือเจ้าคะ”
“อืม ข้าตื่นแล้ว เพียงแต่เมื่อคืนข้าฝันร้าย ในฝันคล้ายกับข้าอยู่ในที่ไม่คุ้นชิน และข้าไม่เห็นเจ้าอยู่ข้างกาย”
อาเฟยบอกกล่าวอย่างไม่ปิดบัง เพียงแต่ไม่เอ่ยถึงเรื่องที่เขาได้ยินสี่องครักษ์เรียกเ
