คุณชายสูงศักดิ์ผู้สง่าฟุบหน้าลงแนบโต๊ะเครื่องแป้งปล่อยให้น้ำตาไหลนองหน้าอีกครั้งอย่างไม่นึกอายแม้ใครมาเห็น
ฝ่ามือหนาลูบสัมผัสผิวโต๊ะเครื่องแป้งบ้างก็หยิบข้าวของเครื่องใช้ที่ครั้งหนึ่งอดีตภรรยาเคยใช้งานมาสูดดม ความขื่นขมแล่นมาจุกอยู่กลางอกเมื่อนึกถึงสิ่งที่ทำไว้กับริสา
แม้โหยหาอาวรณ์อยากได้เจ้าหล่อนคืนมา ทว่าความผิดที่ทำไว้ก็ทำให้กรณ์ไม่อาจบากหน้าไปขอโอกาสจากเธอ
ของทุกอย่างที่ริสาเคยใช้งาน ไม่มีสักชิ้นที่กรณ์จะไม่หยิบจับมันขึ้นมา จากของที่วางตั้งอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง ชายหนุ่มก็เลื่อนเปิดลิ้นชักที่ริสามักใช้เก็บของ หวังในใจว่าเธอจะทิ้งอะไรไว้ให้ดูต่างหน้า ทว่าข้างในมีเพียงกระดาษแผ่นเดียว ไม่มีสิ่งอื่น
กระดาษสีขาวขนาดครึ่งเอสี่..
มีแค่สิ่งเดียวที่ริสาลืมไว้ ไม่หรอก เธอคงไม่ได้ลืม หากแต่คงไม่สำคัญจึงไม่ได้นำไปด้วย เขาหยิบมันขึ้นมาแล้วขยำตั้งใจว่าจะโยนทิ้งถังขยะ ทว่าสายตากลับเหลือบไปเห็
