SPACE BAR 11
1246 Words
SPACE BAR 11
“มิ้ง วิดีโอพี่ส่งให้ในไดรฟ์แล้วนะ”
“ขอบคุณค่ะพี่วอน งานของต่างหูก็จะเสร็จแล้วค่ะเดี๋ยวส่งให้พี่ตรวจ” บอกกับพี่วอนที่เดินถือแก้วเครื่องดื่มจากร้านภรรยาพี่กราฟเข้ามาให้ ในทุกเที่ยงแบบนี้เรามักจะมีอาหารและเครื่องดื่มจากร้านภรรยาพี่กราฟ อร่อยจนติดใจเลยก็ว่าได้ กินมาตั้งหลายเดือนแต่ไม่เบื่อเลย
“ได้ ๆ ไม่ต้องรีบค่อย ๆ ทำไป นี่กาแฟ” เครื่องดื่มมัคคิอาโต้เย็นถูกวางลงบนโต๊ะทำงาน
“ขอบคุณค่ะพี่”
“ยินดีมาก ๆ” พี่วอนหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานตัวเอง
“ทุกคน ๆ ฟังทางนี้หน่อย” พี่เจมส์ที่หายเข้าไปในห้องทำงานพี่กราฟเกือบหนึ่งชั่วโมงเดินออกมาพร้อมกับเอ่ยเรียกพวกเราให้สนใจเจ้าตัว
“มีข่าวมาแจ้ง อืม สี่เรื่องด้วยกัน” พี่เจมส์ยกนิ้วให้เราได้ดู ทั้งฉันและพี่ ๆ ต่างตั้งใจฟังสิ่งที่พี่เจมส์จะแจ้ง ไม่มีใครเอ่ยแทรกอะไรรวมถึงพี่วอนที่มองพี่เจมส์นิ่ง ๆ คล้ายกับรู้อยู่แล้วว่าจะแจ้งเรื่องอะไร
แน่สิ พี่วอนก็ถือหุ้นเหมือนกัน ฉันเองก็ลืมไปค่ะ
“หนึ่ง จะมีน้องฝึกงานมาสองคน น้องจะมาต้นเดือนหน้า ถ้าน้องมาฝากทุกคนสอนและช่วยดูแลน้องด้วยนะ หากตอนฝึกงานไม่ชอบอะไรอย่าทำกับน้อง ทำให้น้องได้เจอกับประสบการณ์ที่ดีและน่าจดจำกันนะ”
“ค่ะ/ครับ”
“รับทราบค่ะ” เราต่างขานรับพร้อมกับ
“เรื่องที่สอง ท่านซีอีโอของเราจะขยายบริษัทโดยการซื้อบ้านหลังข้าง ๆ เพื่อที่จะทำสตูแยก ส่วนตรงนี้จะให้เป็นบริษัทหลัก หรือจะให้ที่นี่เป็นสตูแล้วที่ใหม่เป็นบริษัท ตอนนั้นค่อยมาโหวตกันเพราะซีอีโอบอกว่าพวกเราเป็นคนทำงานอยากให้เลือกสถานที่เอง” โห นั่นหมายความว่าบ้านพร้อมที่ดินสามหลังติดกันเป็นของพี่กราฟสินะ ใหญ่และกว้างมาก ดูท่าแล้วน่าจะรีโนเวทกันเยอะเลย
“เรื่องที่สาม มติออกมาแล้วว่าผู้ถือหุ้นต้องทำคอนเทนต์ one vlog ชื่อค่อยคิดอีกทีแต่จะมี กราฟ เกรย์ เกรฟ ที่ต้องถ่าย จะถ่ายวันไหนก็ได้แต่ส่งคลิปวันศุกร์หน้า”
“ฮื่อ! รอดูคลิปคุณเกรย์เลย”
“แฟนคลับตัวยงอีกแล้ว” เสียงสาว ๆ แซวกันพร้อมกับเสียงหัวเราะ
“และเรื่องสุดท้าย ท่านซีอีโอให้รับสมัครพนักงานเพิ่มแต่ต้องรอสตูใหม่เสร็จเสียก่อน” พี่เจมส์แจ้งเรื่องครบแล้วแต่เหมือนยังทำหน้านึกคิดอยู่จนพี่วอนเอ่ยเสริมเพิ่มเติม และเรื่องที่เพิ่มนั้นทำให้พวกเราดีใจเป็นอย่างมาก
“แถมเรื่องที่ห้า วันที่ 25-26 ที่จะถึง บริษัทจะพาไปเที่ยว เดี๋ยวให้โหวตสถานที่อีกครั้ง”
“เย้!”
“ทริปพักผ่อนสินะพี่”
“ผมจัดกระเป๋ารอเลยแล้วกัน”
ทุกคนดีใจกันเสียยกใหญ่ แต่อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันที่ยี่สิบห้าแล้วนะ ฉันต้องรีบบอกเกรฟแล้วกลัวว่าถ้าบอกช้าแล้วเขาจะวางแผนพาฉันไปเที่ยว ต้องรีบบอกก่อนน่ะ
Ming Nap :: ที่สตูจะพาไปเที่ยว 25-26 นี้
Grape is calling
(ไปไหนนะ?) เกรฟเอ่ยถามพร้อมกับเสียงดังกุกกักแทรกเข้ามา ส่งข้อความไปยังไม่ถึงสามนาทีเลยด้วยซ้ำนี่ก็รีบโทรกลับมาเหลือเกิน
“พี่ ๆ จะพาไปเที่ยววันที่ 25-26 สถานที่รอโหวตกันอีกที”
(เดี๋ยวไปถามพี่กราฟเอง แล้วนี่กินข้าวหรือยังจะบ่ายโมงแล้วนะ) ประโยคถัดมาเขาเอ่ยถามด้วยความห่วงใย
“อื้อ กินแล้วล่ะ พี่เจมส์บอกว่าจะต้องถ่ายวร็อก”
(เพิ่งเห็นในกลุ่มไลน์ คงต้องถ่ายแหละ อีกสักสองชั่วโมงจะเข้าไปหานะครับ ตอนนี้ออกมาทำสัญญาซื้อขายที่ดินอยู่)
“อื้อ ซื้อกล้วยทับมาให้ด้วยได้ไหม แบบ ถ้าไม่มีไม่เป็นไรนะแต่ถ้าขับรถผ่านแวะซื้อให้หน่อย” ฉันไม่ได้บังคับ แต่อยากกิน ไม่มีก็คงไม่เป็นอะไร
(ได้ครับ เดี๋ยวจะซื้อไปให้ เครื่องดื่มไปส่งหรือยัง?) เกรฟยังคงถามต่อ แต่ไหนบอกไปทำธุระแล้วทำไมถึงยังเหมือนอยากยื้อเวลาคุยต่อกันด้วยล่ะ
“ได้แล้ว กินจนจะหมดแล้วล่ะ”
(ฮ่า ๆ ๆ โอเค ๆ เจอกันนะครับ)
“ค่ะ ขับรถระวังด้วยนะเกรฟ”
(ครับจะขับอย่างระมัดระวังเลย)
“รายงานแฟนเหรอ?” เสียงที่คล้ายกับเกรฟเอ่ยแซวฉันพร้อมกับน้ำเสียงเจือแววขบขัน เป็นพี่กราฟที่เดินถือซองเอกสารอะไรสักอย่างเดินเข้ามาใกล้ฉันก่อนจะยื่นซองเอกสารมาให้
“แซวอีกแล้วนะคะ” แกล้งตอบกลับไปพร้อมกับเปิดซองเอกสารดู เป็นข้อมูลของโฆษณาสินค้าตัวใหม่ที่ฉันต้องทำ
“น้องพี่มันไม่กลับบ้านเลย ว่าง ๆ ก็ชวนกันไปนอนบ้านหน่อย เผื่อมากินข้าวบ้านฟินด้วยกัน”
“น้องพี่กราฟดื้อ ไล่ก็ไม่กลับ” แอบฟ้องพี่กราฟ อีกฝ่ายหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะบอกว่าเย็นนี้จะชวนเกรฟและฉันไปกินข้าวพร้อมกับพี่กราฟและพี่เกรย์
ร้านอาหารของภรรยาพี่กราฟเป็นจุดที่พี่กราฟนัดเรามากินมื้อเย็นในวันนี้ นอกจากฉันและเกรฟแล้วนั้นยังมีพี่กราฟและครอบครัว พี่เกรย์พร้อมกับครอบครัว ทั้งสองครอบครัวมีเด็กตัวเล็กน่ารักมากด้วยนะ พี่กราฟน่ะมีลูกคนแล้วกำลังน่ารักเลย ส่วนพี่เกรย์ภรรยาตอนนี้กำลังตั้งครรภ์อ่อน ๆ อยู่ส่วนเกรฟนั้นทั้งรักทั้งเห่อหลานเลยก็ว่าได้
ฉันเองก็ไม่ได้คุยอะไรมากเพราะเหมือนสามพี่น้องมีเรื่องคุยกันเยอะฉันเลยกินข้าวสลับกับเล่นกับหลาน ๆ ของเกรฟรอเวลาที่เขาจะพากลับบ้าน
บ้านที่หมายถึงบ้านของเขาไม่ใช่คอนโดฉัน...
“เกรฟ เราอยากกลับบ้าน”
“วันนี้ค้างที่นี่กันนะ ฝนตกรถติดด้วย” เจ้าของห้องนอนมองมาอย่างออดอ้อน จริงอย่างที่เขาบอกว่าตอนนี้ฝนตกหนักและรถติดแต่ฉันก็อยากงอแงกลับไปนอนที่ห้องตัวเองเหมือนกัน
“พรุ่งนี้ไม่มีชุดใส่”
“มี มีชุดของเธอในตู้” เกรฟตอบอย่างผู้ชนะพร้อมกับเดินวนไปมาในห้องคล้ายกับกำลังมองหาอะไรสักอย่าง
“หาอะไรคะ?”
“โทรศัพท์น่ะ”
“ชาร์จแบตอยู่นี่ไง” ชี้นิ้วไปยังโต๊ะมุมห้องที่มีกระเป๋าเราทั้งสองคนวางอยู่และบนโต๊ะตัวใหญ่มีโทรศัพท์วางอยู่เช่นเดียวกัน
“อ้อ เดี๋ยวเอามาวางชาร์ตใกล้ ๆ” เกรฟเดินไปหยิบโทรศัพท์ของเราทั้งสองคนมาวางที่โต๊ะข้างเตียงนอนพร้อมกับจัดการชาร์จแบตให้อย่างใจดี
“วันนี้นอนพักได้แล้ว เหนื่อยทั้งวันแล้ว” เกรฟขยับขึ้นมานอนบนเตียงรวบรั้งฉันเข้าไปกอดไว้ก่อนจะเอ่ยบอกฝันดีดังเช่นทุกคืนที่ผ่าน
“ฝันดีมิ้ง”
“ฝันดีเหมือนกันเกรฟ”
- Writer
