หลายปีต่อมา...
“หนูหวาน” เสียงของป้าผู้มีพระคุณเอ่ยเรียก จากอ้อยหวานป้าเรียกเพียงแค่หวานคำเดียว
“ขาป้าวลี มีอะไรให้หนูช่วยไหมคะ” ฉันหันไปส่งยิ้มอ่อน ๆ ให้หญิงวัย 50 กว่าปีที่ยืนอยู่หน้าห้องนั่งเล่น
“ป้าว่าจะชวนหนูไปทำบุญด้วยกัน”
“วันไหนคะ”
“พรุ่งนี้ลูก”
“ได้ค่ะป้า”
“โอเค ถ้างั้นป้าไปตลาดก่อนนะ หนูจะไปกับป้าไหมหรือจะฝากซื้ออะไรหรือเปล่า”
“หนูไม่ได้ไปด้วยนะคะ งานกำลังแล่นเลยค่ะ แล้วก็ไม่ฝากซื้อค่ะ”
“โอเค ถ้าอย่างงั้นเดี๋ยวป้าหาซื้อของอร่อยมาฝากเอง เดี๋ยวป้ามานะลูก”
“ค่ะป้า” ฉันขานรับ ป้าวลีจึงเดินออกจากบ้าน
หลายคนอาจจะงงว่าทำไมฉันถึงมาโผล่อยู่ที่นี่ ที่ผ่านมาเกิดอะไรขึ้นกับฉัน
เรื่องมีอยู่ว่าตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้น ฉันก็ได้พึ่งใบบุญของป้าวลีแม่ของ ‘นที’ นทีคือคนที่ช่วยชีวิตฉันในวันที่ฉันนอนจมกองเลือด นทีคือหนึ่งในชายฉกรรจ์ชุดดำ เขาย้อนกลับมาช่วยฉันกับลูก แต่ว่าช่วยได้แค่ฉัน ล
