Chapter 10

2037 Words

มารีนพูดเรื่องราวออกมาทั้งหมด นั่นทำเอาไคเลอร์เบิกตากว้าง เมื่อเรื่องที่เขาไม่ยอมให้นุ่มนิ่มพูด มันไปถึงหูมารีน แถมมารียเห็นตอนที่เขาเผลอปิดปากนุ่มนิ่มมันเหมือนไปกอดอีกด้วย หายนะหลายกระทงแบบนี้ โดนยับแน่นอน "เอ่อ..." "มีแต่คนรักนาย แล้วนายก็สนใจทุกคน...ยกเว้นฉัน" "ใครบอกผมไม่สนใจคุณหนูครับ" "นายไม่เคยเอาโทรศัพท์นายให้ฉันดูเหมือนยัยนุ่มนิ่มเลย" "นุ่มนิ่มบอกว่าผมบล็อคแชทเธอ แต่ผมยืนยันเฉยๆว่าไม่ได้บล็อค ไม่ได้ให้ดูอะไรครับ" "ช่างเถอะ.." "ดูซิครับ คุณหนูอยากดูอะไร" ไคเลอร์ยื่นมือถือให้มารีนก่อนที่เธอจะมองนิ่งๆ แต่ไม่ได้รับมันไป จนเขายื่นให้อีกรอบเธอถึงรับมันไปช้าๆ มารีนมองสมาร์ทโฟนสีไทเทเนียมในมือนิ่งๆ "232425 ปลดล็อคซิครับ" มารีนกดรหัส ก่อนจะเข้าหน้าจอหลัก มันดูปกติมาก ยกเว้นแต่แชทที่มีข้อความแจ้งเยอะจนมารีนเบิกตากว้าง "นายดองแชทอะไรเยอะขนาดนี้เนี้ย" "ก็ไม่ได้คุยบ้าง ไม่รู้จักบ้า

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD