บทที่4.1

1706 Words

Past Event Seven years ago หลังจากรู้ว่าโฮปกับซอว์พัฒนาความสัมพันธ์ไปจนถึงขั้นแลกเบอร์โทร แถมเมื่อวานยังได้ข่าวว่าทั้งสองคนไปกินข้าวดูหนังกันสองต่อสองอีก เกรย์รู้สึกว่าตัวเองคงหมดหวัง แม้จะมีช่วงเวลาที่อยากฮึดสู้ แต่ทุกครั้งที่เดินไปหน้ากระจก สำรวจสารรูปตัวเองอย่างถ้วนถี่ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา... ตัวผอมแห้ง สีผิวซีดเผือดอย่างกับผีดิบ สวมแว่นตาหนาเตอะ แต่งตัวเชยเฉิ่มไร้รสนิยม ไหนจะบุคลิกภาพที่ดูไม่สง่าผ่าเผย ห่อไหล่จนติดเป็นนิสัย สารรูปน่าเกลียด ๆ แบบนี้จะมีใครหลงผิดมาชอบ ยิ่งกับพี่ซอว์ที่สวยเหมือนนางฟ้า มีรอยยิ้มที่สดใสดุจพระอาทิตย์คนนั้น เมื่อเทียบกันแล้ว...เด็กชายเกรย์ผู้น่าสงสารคนนี้คงเป็นได้แค่เศษละอองที่เธอมองด้วยหางตาไม่ถึงสองวินาทีก็ปัดทิ้งอย่างไม่ไยดี แต่สำหรับโฮป ถ้ามองเรื่องภาพลักษณ์เป็นอย่างแรก ทั้งรูปร่างที่สมส่วน ทั้งเทสต์การแต่งตัวที่ทันสมัย ไหนจะหน้าตาที่โดดเด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD