Past Event
Seven years ago
หลังจากนั้นหลายเดือน...
My Hope : คืนนี้มาวันเกิดกูด้วย
My Hope : แล้วอย่าเอาเรื่องพ่อไม่ให้ไปมาอ้างนะ กูรู้ว่าพ่อมึงไปต่างประเทศตั้งแต่สองวันก่อน
My Hope : กูจะรอนะไอ้เปี๊ยก
เกรย์ก้มมองข้อความที่พี่ชายคนสนิทส่งมาทางไลน์แล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ ความจริงเขามีแพลนว่าหลังจากทำการบ้านเสร็จจะเข้านอนเลย
แต่...คงทำแบบนั้นไม่ได้แล้วสินะ
วันนี้เป็นวันเกิดโฮป เกรย์จำได้อยู่แล้ว เพียงแต่เขามักจะส่งข้อความไปอวยพร หรือไม่ก็หาโอกาสบอกตอนเจอหน้ามากกว่า ถ้าไม่จำเป็นจะไม่ไปปาร์ตี้ที่โฮปจัดประจำทุกปีที่บ้านเพราะไม่ชอบความวุ่นวาย
โฮปรู้จักคนเยอะ เวลาสังสรรค์ก็ชอบชวนผองเพื่อนที่คบตั้งแต่สมัยอนุบาลมาด้วย ปีนี้เขาขึ้นมหาวิทยาลัย แน่นอนว่าเพื่อนในคณะเองก็คงมากันหลายคน
คิดมาถึงตรงนี้อาการเกร็งก็เริ่มเล่นงาน คิดไม่ตกเลยว่าเมื่อไปถึงบ้านพี่ชายจะวางตัวยังไง
“เฮ้อ” เด็กหนุ่มถอนหาย
