เขาคบกับโฮปมานานก็น่าจะรู้ไม่ใช่เหรอ แล้วมาถามฉันทำไม
“พี่ซอว์”
“รำคาญ” ฉันตวัดสายตากลับมาเพราะรู้สึกว่าเสียงของเกรย์นั้นไม่ได้ต่างอะไรไปจากแมลงหวี่แมลงวัน “อยากรู้ก็โทรไปถามเขาเองสิ”
“ตั้งแต่มาถึงที่นี่ พี่ชักสีหน้าใส่ผมตลอดเลยนะ ยัง...โกรธเรื่องในห้องน้ำวันนั้นอยู่เหรอ?” เกรย์มองหน้าฉัน
“โกรธ?” ฉันเลิกคิ้วอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง “มันมากกว่าคำว่าโกรธอีกเกรย์”
“แต่ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะ” เกรย์เถียง เสียงของเขาหนักแน่น
และใช่...
คืนนั้นเกรย์ทำท่าจะคุกคามฉัน สถานการณ์มันอันตรายจนฉันมองไม่เห็นหนทางรอดพ้น วินาทีที่ปลายนิ้วของเขาแหวกเนื้อผ้าเข้ามาหวังจะสอดใส่ ใจฉันร่วงลงไปกองกับพื้น ร่างกายสั่นระริก อยากร้องไห้แทบตายแต่กลับไม่มีน้ำสักหยดไหลออกมา
ฉันไม่แน่ใจเหมือนกันว่าท่าทางของตัวเองน่าสมเพชแค่ไหน ปลายนิ้วที่ร้อนผ่าวของเกรย์จึงผละออกไป เขาจัดแจงเสื้อผ้าของฉันให้เข้าที่เข้าทาง ก่อนจะม
