...สะพานดวงดาว… บทที่6.

1526 Words

ฉันตอบเสียงห้วนไม่ต่างจากเขาหรอก พร้อมกับยัดไทเกอร์ใส่มือผู้ชายอีกคนที่ยืนอยู่ด้านนอก เขาผงะถอยหลัง พร้อมกับแหกปากร้อง ทันทีที่ไทเกอร์ลืมตา มันตะปบอุ้งมือกับแผงอกชายคนนั้น และถีบตัวกระโจนลงไปยืนบิดขี้เกียจอยู่ที่พื้น ฉันเท้าเอวจ้องมองไทเกอร์ตาขวาง “นิสัยไม่ดี ถึงไม่ชอบเขา ก็ห้ามทำร้ายเขาสิ แบบนี้ใครจะไปรักแก” ฉันกระซิบดุ จ้องหน้าไทเกอร์ตาขวาง “แหง๋ววววว...” เจ้าแมวน้อยส่งเสียงอ้อน แต่ฉันไม่หลงกลมันหรอก หากยอมตามใจ ครั้งหน้ามันจะไม่เชื่อฟัง “ไม่ต้องมาอ้อนฉันหรอก หากฉันเห็นแกทำแบบนี้กับคนอื่นอีก ฉันจะไม่เปิดประตูให้นะ” ฉันกำชับอีกครั้ง ยื่นมือออกไปลูบหลังต้นคอและสอดมืออุ้มเจ้าไทเกอร์ขึ้นมาจากพื้น “กลับไปบ้านแล้วทำตัวดีๆ ล่ะ ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป ฉันอยู่ห้องแค่ตอนกลางวันนะ แกไม่ต้องมาหาฉันตอนค่ำๆ อีกล่ะ รู้ไหม” ฉันไม่ได้สนใจผู้ชายสองคนที่มองฉันตาค้างเท่าไหร่ เขาทำให้ความฝันของฉันพังทลาย ฉันเลย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD