"นั่นสิเนาะแค่นี้อาเตอร์ก็เบื่อจะแย่แล้ว"หนูน้อยพูดย้ำเพื่อเตือนตัวเองรอยยิ้มที่เธอแสดงออกมามันฝืนด้วยความเศร้า สายตาที่เคยหวานกับหม่นหมองจนใจของใครบางคนรู้สึกเจ็บ หนูน้อยขอตัวไปหาคุณแม่นับดาวเพราะตอนนี้เธอไม่ไหว น้ำตาที่กลั้นเอาไว้มันกำลังไหลออกมา ดวงตากลมมันร้อนผ่าวไปหมด
หมับ!!
แรงกอดจากด้านหลังหนูน้อยรู้ดีว่าอ้อมแขนแกร่งมันเป็นของใคร น้ำตาเม็ดใสไหลหยดแหมะเป็นดวงกลม หยดแล้วหยดเล่าจนร่างบางสะอื้นมันออกมา ความน้อยใจ ความเสียใจ หนูน้อยกำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้
คำว่าเบื่อ มันเป็นคำสั้นๆแต่มันชอบทำให้ใจหนูน้อยช้ำอย่างเจ็บปวด
"อย่าร้องเลยนะเด็กดีของอา อาเตอร์ปากเสียเอง ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะเบื่อหนูน้อย"คอปเตอร์จับร่างบางให้หันมาเผชิญหน้า ตาแดงๆที่รายล้อมไปด้วยหยาดน้ำตาช่างไม่เหมาะกับใบหน้าสวยเอาเสียเลย
คอปเตอร์ส่งก้านนิ้วแกร่งเช็ดน้ำตาพร้อมกับจูบซับย้ำๆเพื่อเป็นการขอโทษ ที่พูดแค่แกล้งเย้าแห
