@บ้านดินลม คุณผู้หญิงของบ้านเดินออกมาจากห้องในตอนเช้าหลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว ห้องของพ่อและแม่จะอยู่ชั้นล่างเพราะเหมาะกับคนแก่ที่ไม่ต้องการเดินขึ้นลงบนบ้านบ่อยๆให้ปวดขา และปล่อยให้ลูกๆนอนด้านบนกันหมด แต่ทำไมเช้านี้ยังเงียบอยู่ทำเอาคุณทิพย์ขมวดคิ้ว "นี่ตาลมยังไม่กลับอีกเหรอคะคุณ" เธอถามสามีที่นั่งจิบกาแฟชิลๆในห้องนั่งเล่นอยู่ก่อน เธอกะว่าสายป่านนี้แล้วสองคนนั้นน่าจะมากันได้แล้ว ไม่อยากกลับบ้านหรือไงกันลูกคนนี้ ถึงไม่พาน้องกลับมาสักที "แล้วคุณจะล็อกประตูรั้วบ้านแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่ล่ะ" คนเป็นสามีถามกลับ "ทิพย์คิดว่าจะพอแล้วนะคะสงสารมีนา คิดว่าลมน่าจะเป็นผู้ใหญ่มีความคิดขึ้นมาบ้างแล้ว" "แล้วคิดว่ายังไง" "ก็ยังไงล่ะคะว่างเปล่าเลย" "ผมว่าแผนของคุณคงไม่สำเร็จแล้วมั้ง ล้มเลิกเหอะ" "ได้ไงกันคะ ถ้าหากทิพย์ได้หนูมีนามาเป็นลูกสะใภ้ อีกหน่อยก็จะเรียนจบแล้ว ก็จะได้ให้ลูกแต่งงานแล้วก็มี