@บนโต๊ะอาหาร
ทั้งสามคนนั่งประจำที่เพราะได้เวลาอาหารค่ำแล้ว น้ำค้างดูเวลาคิดว่าอีกไม่กี่นาทีไฟก็คงจะกลับมา และไฟเองก็เป็นคนตรงต่อเวลามาตลอด
เสียงรถและแสงไฟที่สาดส่องเข้ามาในบ้านจากทางด้านนอกทำเอาคนทั้งสามหันกลับไปมอง
"ไฟมาแล้ว" น้ำค้างเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินออกไปรับคนเป็นสามี ปล่อยให้แม่บ้านตักข้าวรอ
"คิดถึงจัง" ไฟหอมไปที่แก้มเมียพลางทำสีหน้าอ้อนๆ ห่างกันไม่กี่ชั่วโมงแต่เหมือนห่างเป็นวัน
"น้องมีนมาทานข้าวกับเราด้วยนะ นัทก็มา" น้ำค้างหันไปมองด้านหลังไฟเองก็มองตาม
"หื้ม เมียไอ้ลมเหรอ ทำไม" ไฟกระซิบกระซาบถามเมียอย่างแปลกใจ เพราะนี่มันก็ค่ำแล้วปกติมีนาไม่เคยอยู่จนมืดค่ำสักที
"อืม ฉันขอให้น้องอยู่ทานข้าวด้วยเอง"
"กูก็อยู่เว้ย" นัทพูดขึ้นเพราะเขาเองก็แอบได้ยินบทสนทนา และมั่นใจว่ามีนาก็น่าจะได้ยินถึงได้นิ่งไปแบบนี้ ก่อนที่หญิงสาวจะยกมือไหว้ไฟอีกทีเพราะเธอนับถือทั้งพี่น้ำค้างและพี่ไฟ
"ผีเข้าอะ
