[เซตวังวน3] วังวนหัวใจไร้รัก

[6] ถูกชะตา (ภารกิจหาเมียให้ลูกชายคนเล็ก)

ร่างสูงค่อยๆเดินลงจากเตียงช้าๆเมื่อได้ปลดปล่อยจนพึงพอใจแล้ว มองร่องสวาทที่ออกสีแดงนิดๆเพราะเกิดจากการเสียดสี แต่ไม่ใช่อย่างครั้งแรกๆที่มันดูช้ำเพราะลมรู้ว่าตัวเองเป็นคนแรกของมีนา และน้ำรักที่เขาปลดปล่อยลมก็ไม่เคยคิดที่จะดึงมันออกมาข้างนอกสักที ลมปล่อยในตัวหญิงสาวทุกครั้ง

จากที่เคยตกลงกันเอาไว้ว่ามีนาจะกินยาคุมเพราะเธอยังไม่ต้องการท้องในตอนนี้ ถึงแม้คุณแม่ของเขาจะบอกกับเธอเอาไว้ว่าพวกท่านทั้งสองอยากเลี้ยงหลานกันแล้ว แต่ความไม่มั่นใจก็เกิดในหัวของมีนามาตลอด และลมเองก็ไม่ขัดเพราะดูแล้วเขาน่าจะไม่อยากให้เธอตั้งท้องลูกของเขา เขาไม่อยากมีพันธะกับเธอ

ถึงมันจะมีข้อตกลงอะไรบางอย่างของแม่เธอและคนที่มีนาเรียกว่าป้าอย่างคุณทิพย์ เธอจะไปกล้าเรียกท่านว่าแม่ได้ยังไงในเมื่อลูกชายท่านไม่แม้แต่มีความจริงใจให้เธอเลย และมีนาเองยังไม่รู้เลยว่าตัวเองจะทนทำแบบนี้ไปได้ถึงวันไหนกัน แต่เพราะความกตัญญูมันค้ำคอ ไม่ใช่แค่เธอแต่แม่ก็พลอยสบายไปด้วย

"นี่ๆ นั่นลูกสาวของเธอเหรอ" ว่าจะถามหลายครั้งเมื่อจอดแวะซื้อขนมครกเจ้าประจำแต่ก็ไม่เคยถามสักที

คุณทิพย์เป็นลูกค้าประจำขนมครกเจ้านี้เพราะมันอร่อยมาก อร่อยและสะอาดจนเธอกับคนขายสนิทกัน

แต่คนที่คุณทิพย์เห็นครั้งแรกและเก็บเอาไว้ในใจเรื่อยมา เด็กสาวหน้าตาน่ารักสวมชุดนักศึกษาทรงเอ ด้วยความที่อยากถามก็เลยกล้าเปิดปาก จึงได้รู้มาว่าเด็กคนนี้เป็นลูกสาวของหล่อน เธอมีชื่อว่ามีนา

จากนั้นมาคุณทิพย์ก็มองมีนามาตลอด จะบอกว่าแค่แวบแรกก็รู้สึกถูกชะตาเลยก็ว่าได้ และบวกกับอะไรบางอย่างที่เธอคิดเอาไว้ในหัว แผนการหาเมียให้ลูกชายฝาแฝดอีกคนกำลังจะเกิดขึ้น ถ้าลมเห็นต้องชอบแน่ๆเธอมั่นใจ เพราะขนาดเธอเห็นมีนาแวบเดียวยังชอบเลย

จากนั้นคุณทิพย์ก็วนเวียนมาซื้อขนมครกให้บ่อยครั้งขึ้น และแอบถามข้อมูลเกี่ยวกับมีนาทุกวัน สะสมข้อมูลไปเรื่อยๆและรับรู้ว่ามีนาเรียนอยู่ปีสี่เป็นปีสุดท้ายแล้ว อีกไม่กี่เดือนจะต้องไปฝึกงานและอีกไม่กี่เดือนหลังจากนั้นก็จบเหลือแค่รอรับปริญญา

เห็นมั้ยว่าอะไรๆมันดูเหมาะเจาะไปหมดเลย เพราะหากรอเมียของดินซึ่งเป็นแฝดคนพี่อย่างน้ำ น้ำเองเพิ่งเรียนมาแค่ครึ่งหนึ่งในรั้วมหาลัย อีกนานกว่าเธอจะได้อุ้มหลาน พวกเธอก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้นานจนถึงเมื่อไหร่ ก็เลยวางแผนกับสามีไว้แล้วคุณศักดิ์ก็เห็นด้วย

ปฏิบัติการหาเมียให้ลูกชายจึงเริ่มขึ้นตั้งแต่นั้นมา แต่เพราะกลัวว่าลมจะตกใจจึงแนะนำคนที่เข้าไปอยู่ในบ้านใหม่ว่าคนใช้

แต่ไม่นานความจริงก็เปิดเผยเพราะลมมาถามเธอตรงๆเลยว่าแม่มีแผนอะไร

ในเมื่อรู้แล้วว่าคุณทิพย์จะเอามาทำเมียให้ลูกชายอย่างลมเพราะฉะนั้นลูกก็ต้องเอาตามที่เธอบอกเหมือนกันเพราะเธอชอบมีนา

หากจะถามว่าเด็กสาวทำไมถึงยอม เพราะเธอขอร้องและบอกว่ารักเหมือนลูกสาว เธออ้อนวอนจนแม่ของฝ่ายหญิงใจอ่อนเพราะสัญญาจะดูแลมีนาเป็นอย่างดี

ส่วนมีนานั้นแม่ว่ายังไงเธอก็เชื่อ เพราะคิดว่าคนเป็นแม่คงชี้แนะทางที่ดีที่สุดมาให้ บวกกับอะไรบางอย่างเพราะเธอเคยเห็นเขาในทีวีมาก่อน ใครไม่ชอบคนรวยแถมยังหน้าตาดีก็บ้าแล้ว และสรุปว่าเธอรักเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันเลย

คนตัวสูง ใบหน้าหล่อเหลามีเสน่ห์ คิ้วดกดำในตาคม มองมาแต่ละครั้งทำเอาคนที่ไม่เคยรู้จักความรักกลับอ่อนระทวย ชีวิตของเธอในบ้านของคนรวยจึงเริ่มขึ้นตั้งแต่นั้นมา

เสียงฮัมเพลงในลำคอของลมขณะที่กำลังเดินลงสู่ด้านล่างของตัวบ้าน ชายหนุ่มล้วงกระเป๋าไปด้วยอย่างอารมณ์ดี ก็ได้ปลดปล่อยแล้วนิ ว่าจะลงไปหาของกินในครัวสักหน่อย เสียพลังงานแล้วมันก็หิวข้าว

แต่ทันทีที่เดินลงมาจากด้านบนของบ้านกลับต้องเจอสายตาคุณหญิงของบ้านที่มองมา เธอรับรู้ว่ามันคงจะมีเหตุการณ์อะไรบางอย่างเกิดขึ้นแล้ว ถามว่ามันเป็นเรื่องปกติมั้ย ใช่ปกติเลย แต่ว่าการกระทำที่ลมทำกับมีนาเธอไม่ชอบเลย เธอนึกสงสารว่าที่ลูกสะใภ้เสมอมา

"น้องล่ะ" อารมณ์ดีมาแบบนี้สงสัยคงจะสมใจอยากแล้วสินะ เห็นแล้วนึกหมั่นไส้ลูกชายตัวเอง

"นอนอยู่บนห้องครับ เพลียมาก.." ลมเน้นประโยคหลังให้ชัด

"นิ! ทำไมถึงได้พูดจาหน้าตาเฉยแบบนี้นะ" ถึงเธอจะรู้แต่ก็ไม่ต้องการให้ลมพูดออกมาอย่างเปิดเผยแบบนี้

"ก็ผมทำภารกิจปั๊มหลานให้คุณแม่แล้วไงครับ แม่ไม่ดีใจหรือไง"

"ก็ถ้ามันเกิดจากความเต็มใจทำไมแม่ต้องมาเครียดแบบนี้คิดบ้าง"

"อ้าวแม่ ก็ถ้าผมไม่เต็มใจลูกชายผมคงไม่ตั้ง" พูดแปลกๆ ผู้ชายน่ะถ้ามันไม่มีอารมณ์จ้างให้ก็ไม่มีใครเอาเข้าไปในตัวได้เอง ข่าวผู้หญิงข่มขืนผู้ชายมีที่ไหน โกหกทั้งนั้น

"ลม! ลมก็น่าจะรู้ว่าแม่หมายความว่ายังไง แม่อยากให้ลมรักและน้องเอ็นดูน้อง สงสารคนที่จะมาเป็นเมียในอนาคต ไม่ใช่ตักตวงเอาแต่ความสุขของตัวเองอยู่ฝ่ายเดียว"

"ใครบอกแม่ว่าผมมีความอยู่สุขฝ่ายเดียวล่ะครับ มีนาเองก็เสร็จ"

"ลม!"

"หลายรอบ"

"นี่!" จริงๆเลยนะลูกคนนี้ พูดมาได้ไม่อายปาก เรื่องลับๆทำไมต้องเอ่ยหน้าตาเฉย แบบนั้นผู้หญิงเขาเสียหายนะ

"แม่มีอะไรให้ผมทานบ้างครับ ผมเสียพลังงานมากจนหิวข้าว"

"แล้วทำไมไม่ปลุกน้องลงมากินด้วยกัน" เธอนึกห่วงคนที่อยู่บนห้อง แต่ก็ไม่กล้าจะไปดูเพราะเกรงว่ามีนาอาจจะยังอยู่ในสภาพที่ไม่เรียบร้อย แต่เธอก็เชื่อว่าลมไม่ได้ทำร้ายร่างกายว่าที่ลูกสะใภ้ของเธอหรอก เพราะเธอไม่เคยเห็นรอยบอบช้ำสักที

"จับเวลาไปเลยก็ได้นะครับ ว่าที่ลูกสะใภ้แม่คงตื่นอีกทีพรุ่งนี้"