ผ่านมาสามวันแล้วกับคำพูดของเพื่อนที่ยังติดค้างอยู่ในหัวของมีนา คนที่ดีกับคนที่รักเธอยังไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าควรให้ความสำคัญกับใครมากกว่ากัน เพราะในวันพรุ่งนี้เธอต้องไปทานข้าวบ้านคุณป้าแล้ว
มีนานั่งเหม่ออยู่ที่หน้าจอโน๊ตบุ๊ค แต่สายตาเธอไม่ได้จับจ้องมันเลย กลับกันเธอมองออกไปนอกห้องผ่านกระจกใสไกลสุดสายตา
"อกหักจากกิ๊กแต่บอกผัวไม่ได้หรือยังไง ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้น" ลมที่กำลังนอนเล่นมือถืออยู่ตรงโซฟาไม่ไกลนักจากมีนา เขาสังเกตเห็นอาการทุกอย่างของหญิงสาว
ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันเหมือนมีนามีเรื่องอะไรให้คิดอยู่เรื่อย เธอมักจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
บางครั้งเขาพูดด้วยแต่เธอกลับทำนิ่งเฉย เหมือนไม่ได้สนใจเขาเลยแม้แต่น้อย
ทั้งที่เขามั่นใจว่ามีอิทธิพลต่อมีนาพอสมควร ทั้งที่เขาอยู่ใกล้แค่นี้แต่มันกลับไม่ได้ทำให้มีนามองเห็นเขาเลย
ลมตัดสินใจลุกเดินไปหา พอมีนาหันมาเจอกลับทำท่าจะลุกเดินหนีเขาไป เขารีบค
