“วันนี้ไม่ต้องเข้าไร่ อยู่ช่วยป้าบัวดูแลบ้านอยู่นี่แหละห้ามออกไปไหน เย็นๆ จะกลับมารับไปเที่ยวงานประจำปี” เอมอรพยักหน้ารับคำสั่งโดยปล่อยให้เมฆาเดินออกจากบ้านไปก่อนถึงค่อยเผลอยิ้มออกมาด้วยความดีใจที่เขาจะกลับมารับเธอไปเที่ยว
“เอ็งรู้รึเปล่านังอรว่าของขวัญชิ้นไหนที่ถูกใจคุณเมฆแก”
“อะ…อรก็ไม่รู้หรอกจ๊ะป้า เอ่อ…อรขอตัวไปรดน้ำต้นไม้ก่อนนะจ๊ะ” เอมอรถูกปดก่อนจะรีบเดินเลี่ยงออกมาอีกด้านด้วยกลัวว่าขืนอยู่ต่อเธออาจถูกป้าบัวซักไซ้หาความเอาอีกรอบแน่ๆ
ทว่าเมื่อช่วงเย็นมาถึงเมฆากลับต้องเปิดบ้านต้อนรับรสรินทร์กับคุณพ่อของเธออย่างคาดไม่ถึง ซึ่งเมื่ออีกฝ่ายซึ่งเป็นถึงคนใหญ่คนโตอุตส่าห์มาเยี่ยมตนถึงไร่ เขาจึงต้องเอ่ยปากชวนทั้งสองอยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันตามมารยาท แถมยังต้องผิดนัดกับใครบางคนที่ก่อนออกไปทำงานสัญญาเอาไว้ว่าจะพาไปเที่ยวอย่างไม่มีทางเลือก ซึ่งก็หวังว่าเธอคงจะเข้าใจว่าเขาจำเป็น
“เห็นว่าพ่อขอ
