"ผมเป็นพ่อน้องเรียวลูกของแพรว"
เพล้ง!!!
"แบม!!"
ผมกับพี่มาร์คเรียกชื่อแบมออกมาพร้อมกันเมื่อหันไปตามเสียงอะไรตกแตกสักอย่างก็เห็นว่าเป็นแบมที่ยืนทำหน้าตกใจมองมาทางผมกับพี่มาร์ค
"นี่มันเรื่องอะไรกันคะพี่มาร์คกับพี่ริวกำลังคุยเรื่องอะไรกันอยู่"
แบมถามออกมาด้วยสายตาที่แดงก่ำ
"แบมใจเย็นๆก่อนออกไปทำแผลก่อนไหมมือพองหมดแล้ว"
พี่มาร์ครีบเดินตรงไปหาแบมทันทีก่อนที่จะพูดให้แบมใจเย็นลงพร้อมกับจับมือแบมที่แดงๆขึ้นมาดูสงสัยน้ำร้อนในแก้วกาแฟถ้วยที่แบมทำแตกคงโดนมือเธอแก้วแฟแก้วนั้นแบมคงตั้งใจเอามาให้ผม
"ไม่ค่ะ!! ไหนใครก็ได้อธิบายให้แบมฟังทีว่าสิ่งที่แบมได้ยินเมื่อกี้มันคืออะไรพี่มาร์ครู้อะไรแล้วทำไมไม่บอกแบม"
"แบม! อย่าว่าพี่มาร์คถ้าจะด่าจะว่าแบมว่าพี่นี่พี่มาร์คไม่เกี่ยว"
ผมรีบพูดปรามแบมออกมาเมื่อแบมเริ่มพูดเสียงดังเริ่มจะโวยใส่พี่มาร์ค
"ริวพี่ว่ารอให้แบมใจเย็นก่อนค่อยอธิบายเถอะไปแบมไปทำแผลกับพี
