“ก็หรือเพราะเธอไม่มีปัญญามัดใจคุณพล เค้าถึงได้หนีเธอไปหาคนอื่นได้”โสรยาจีบปากจีบคอพูดถากถางมิเกลไปเรื่อยโดยไม่รู้เลยว่าความอดทนของคนเรามีขีดจำกัด
“ฮ่าๆๆ..สะใจจริง”ทั้งสองสาวกระกบมือเข้าหากันด้วยความสะใจที่ทำให้มิเกลสะเทือนใจได้ แต่มิเกลกับไม่ยอมตอบโต้แต่อย่างใดพร้อมทั้งเดินออกมาเงียบๆ แต่ทั้งโสรยาและสมศรีไม่ยอมจบทั้งยังเดินตามมิเกลออกมาอีกพร้อมหาเรื่อง
“แค่นี้ถึงกับทนไม่ไหวเลยหรอ ไม่เอาน่ามิเกลคนระดับเธอใครๆก็ต่างอยากจะเข้าหาทั้งนั้น แต่แหมพูดก็พูดเถอะคุณพลละก็เลือกใครไม่เลือกดันไปคว้าเอาเขมมิกาเพื่อนรักเธอมาซะได้”สาวหันหน้าหัวเราะต่อกระซิกกัน
'เพล้ง'เสียงแก้วกระทบฝาผนังห้องทำให้โสรยาและสมศรีกระโดดเข้าหากันโดยอัตโนมัติ คนในงานก็ต่างหันมาให้ความสนใจต่อกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“มิเกล”พีรพลครางในลำคอ พร้อมกำลังจะก้าวลงจากเวทีเพื่อมาปกป้องมิเกลแต่ต้นแขนใหญ่ถูกเขมิกาฉุดรั้งใว้พร้อมสายหน้าไปมาไม่ยอมให้พีรพลลงจากเวทีอย่างที่เขาตั้งใจ
“ฉันจะอกหัก หรือจะผิดหวังมันไปเกี่ยวอะไรกับพวกเธอด้วย ฉันมาวันนี้ก็เพราะตั้งใจจะมาแสดงความยินดีกับทั้งสองคนด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่แปลกนะ ความบริสุทธิ์ใจของฉันกลับถูกคนที่ไร้มารยาทอย่างเธอทั้งสองคนตีความหมายเป็นอื่น”
ทั้งโสรยาและสมศรีหน้าซีดแต่ มณิการ์กับโปรยิ้มหวานให้แขกทุกคนพร้อมกับเดินไปหาบ่าวสาวที่ยืนอยู่บนเวที ชุดสีแดงเพลิงตัวสวยทำให้มณิการ์เหมือนนางพญาก็ไม่ปาน ใบหน้านวลแดงกำ ส่งยิ้มหวานไปยังบ่าวสาวอย่างไม่วางตาโดยเฉพาะเจ้าบ่าวที่พยายามจะสลัดตัวให้หลุดพ้นจากการเกาะกุมของเจ้าสาวเพื่อที่จะเดินมาหาหญิงสาวที่สวมชุดแดงที่เดินขึ้นมาบนเวทีโดยที่ไม่มีใครเชื้อเชิญเจ้าบ่าวมองมณิการ์ด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์
“สวัสดีคะท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ดิฉันคงไม่ต้องแนะนำตัวว่าดิฉันเป็นใคร!”มิเกลหยิบไมโครโฟนพูดออกอากาศทันที โปรยิ้มหวานให้แขกที่ยืนฟังอยู่ด้านล่าง โดยมีบ่าวสาวที่ยืนอยู่ข้างๆด้วยใบหน้าที่ซีดเผือก
“ใครๆ ต่างก็สงสัยว่าทำไมดิฉันถึงยังอยู่ในงานนี้ได้..มันจะแปลกอะไรละคะในเมื่อบ่าวสาวทั้งคู่คือคนที่ดิฉันรักที่สุด ดิฉันรู้สึกเป็นเกียรติเหลือเกินที่ได้รับเชิญมางานแต่งของคนทั้งคู่ในค่ำคืนนี้ ใครๆคงจะคิดว่าดิฉันคงจะมาก่อเรื่องวุ่นวาย สร้างความลำบากใจให้แก่บ่าวสาว ไม่คะ...ดิฉันมีมารยาทพอที่จะไม่ทำอะไรที่หยามเกียรติตัวเองและวงตระกูล ดิฉันมาในค่ำคืนนี้มีเพียงจุดประสงค์เดียวคือต้องการที่จะอวยพรให้บ่าวสาวทั้งสองมีความสุขสมหวังและรักกันตลอดไปด้วยใจที่บริสุทธิ์จริงๆ”มิเกลหันหน้าไปยิ้มให้กับบ่าวสาวทั้งสอง
“ดิฉันขอเรียนเชิญทุกท่านดื่มเพื่ออวยพรให้กับบ่าวสาวทั้งสองคนคะ ดื่มคะ”มิเกลยกแก้วบรั่นดีราคาแพงในมือขึ้นดืมรวดเดียวหมดแก้ว ทุกคนในงานมองอย่างคาดไม่ถึงว่าเธอจะมาเป็นนางเอกในงาน
“เกล...”พีรพลพยามจะเดินไปห้ามหญิงสาว เพราะรู้ว่ามิเกลเป็นคนที่ดืมแอลกอฮอล์ไม่เป็น
“ขอให้บ่าวสาวมีความสุขตลอดไป ไช...โย!!!!!!!!!! และดิฉันขอประกาศเชิญใว้ ณ โอกาศนี้เลยคะว่า อีก4เดือนข้างหน้า ดิฉันขอเชิญแขกท่านผู้มีเกียรติทุกท่านไปงานแต่งของดิฉัน ส่วนจะเป็นวันไหนที่ไหนเดี๋ยวดิฉันจะแจ้งอีกทีคะ ขอบคุณบ่าวสาวทั้งคู่ที่ทำให้ดิฉันรู้ว่า ความรักไม่จำเป็นต้องยึดติด เราควรจะปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ ขอบคุณคะ”
มณิการ์ ยิ้มหวานให้กับบ่าวสาวเป็นครังสุดท้าย ก่อนที่จะเดินลงจากเวทีอย่างทนงตัว และเธอจะทิ้งทุกอย่างใว้ ณ ที่นี้สิ้นสุดกันทีกับความรักจอมปลอม