ต๊อก ต๊อก เสียงส้นจากรองเท้าสูงที่เร่งฝีเท้าเดินหนีให้พ้น คนที่วิ่งตาม แต่เพราะรองเท้าที่ใส่มันยากต่อการเดินเหลือเกิน มันทำให้เธอเดินหนีไม่ทันค่ะ
“เมล เมล เมลรอพี่ก่อน” หมอกวิ่งตามสาวร่างเล็ก ที่กำลังสับขาเดินอย่างเร่งรีบ เพื่อหนีเค้า ก่อนจะคว้าหมับเข้าที่แขนของเธอ
“ปล่อยนะ!!!”
“ไม่ปล่อย!!!!” เสียงตะโกนดังๆของหมอก ทำเอาคนทั้งห้างต่างหันมามอง
“พี่จะเสียงดังทำไม พี่เองนะ ที่ออกมาหากิ๊กอะ แล้วพี่จะมาเสียงดังใส่ฉันทำไม!!!”
“กิ๊กงั้นหรออออ คิดได้ไงเนี่ย”
“แต่เค้าบอกรักพี่นะ ไม่ใช่กิ๊กแล้วคืออะไรอะ ฉันไม่คุยกับพี่แล้ววววว แล้วอย่าคิดว่าจะเลิดให้นะ ฉันไม่เลิก แค่ขอถอยไปตั้งหลักก่อน” เมลพยายามสะบัดแขนของหมอกออก แต่ทำยังไงเค้าก็ไม่ยอมปล่อย
“จะหนีไปไหนเล่าาาา ย้อนแย้งในตัวเองสูงไปไหน จะงอน หรือจะหึงเอาให้แน่ ง้อไม่ถูก”
“เค้าบอกรักพี่แบบนี้ ยังกล้ามายิ้มใส่ฉันอีกหรอ ใจร้ายไปแล้ว” คนตัวเล็กท
