“ข้าไม่ได้จับมาให้เจ้ากิน”
“เจ้าไม่ได้จับมาให้พวกข้า แล้วเจ้าจับมาให้ใครอย่าบอกนะว่าจับมาให้นางคนเดียว ลำเอียงเกินไปแล้ว”
เสียงของสหายทั้งสองบ่งบอกความแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้สนใจว่าฟ่านหงอี้ใช้วิธีการใดในการจับปลา เพียงสองเค่อกลิ่นปลาย่างก็ลอยหอมยั่วน้ำลายยิ่งนัก ปลาที่ย่างสุกสามตัวแรกสองคนเอื้อมมือมาเตรียมจับจองตัวที่อวบอ้วนแต่ยังช้ากว่าฟ่านหงอี้ที่หยิบไว้ทั้งสามตัวก่อนจะเดินไปส่งให้หนิงหลง สองคนที่แย่งไม่ทันก็หันไปสนใจพลิกปลาไปมาเพราะยังมีปลาอีกหลายตัวที่กำลังจะสุก
“หนิงหลง ท่านทานเสียหน่อย นานแล้วที่ข้ามิได้ย่างปลาให้ท่านได้ชิม”
มือเรียวขาวยืนออกมารับปลาไปจากเขาเพียงหนึ่งตัว ก่อนจะค่อยๆแกะหนังที่กรอบออกแล้วค่อยๆฉีกเลาะเนื้อปลากิน โดยฟ่านหงอี้เองก็นำปลาอีกสองตัววางบนใบไม้ขนาดใหญ่ที่เก็บมาระหว่างทางจากลำธาร แล้วค่อยๆเลาะหนังและก้างปลาออกก่อนจะนำไปวางไว้เบื้องหน้านาง เสียงเจ้าอ้วนตะโกนเรียก
