EP.56 หึง
น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าหยดลงบนหน้ากระดาษสีขาวที่มือบางเปิดไปทีล่ะหน้าแล้วบรรจงอ่านทุกตัวอังษรอย่างล่ะเอียด และสุดท้ายมันก็ถูกปิดลง
“ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลย” ดวงตาคมจ้องมองผู้หญิงตรงหน้าด้วยแววตาชื่นชมเธอยังควบคุมสติตัวเองได้ดี หลังจากที่เธอได้รู้เรื่องราวครึ่งหนึ่งแล้ว ใบหน้าที่มีร่องรอยบวมช้ำนั้นเขาไม่ชอบจริงๆ
“ถ้าเธออยากแก้แค้น เธอต้องเรียนรู้อีกเยอะ” ใบหน้าเรียบนิ่งเอ่ยบอกคนตรงหน้า ฉันพยักหน้าให้เขาก่อนจะยกแขนเช็ดน้ำตาออกลวกๆ
“ฉันไปหาแม่ไม่ได้ และยิ่งติดต่อไม่ได้เพราะพวกมันหาฉันเจอแล้ว” ฉันจ้องคนตรงหน้า หยดน้ำใสๆก็ยิ่งไหลกลิ้งลงมาไม่ขาดฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆพร้อมเลียริมฝีปากตัวเองที่มันเหือดแห้ง
“แล้วทำไมคุณถึงช่วยฉัน”
ใบหน้าคมหันหน้าหนีก่อนที่จะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมกับเดินไปหาคนตรงหน้าเขาไม่สามารถบอกเธอได้หมดทุกอย่างบางเรื่องเธอต้องเรียนรู้และเข้าใจมันเอง ฉันเงยหน้ามองมือ
