EP.52 ไม่อยากเชื่อสายตา
20 นาทีก่อนหน้านั้น ใบหน้าอบอุ่นเเววตาเเสนอ่อนโยนเดินมายังโต๊ะทานอาหาร เห็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่กำลังทำหน้าวิตกกังวล นั้นเขาก็ตงิดใจเเล้วเเต่ก็ยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะยังมีผู้ถือหุ้นส่วนมากยังอยู่ข้างหลานชายเขาอยู่
"สวัสดีครับทุกท่าน ตามสบายเลย" ผู้ถือหุ้นทั้งหมดต่างลุกขึ้นโค้งหัวให้คนที่พึ่งมาใหม่
"เอ่อ..เกิดอะไรขึ้นหรือป่าวครับเห็นท่านเจ้าสัวพึ่งจะออกไป บอกว่าติดธุระ"
เเววตาอบอุ่นเเปลเปลี่ยนเป็นเย็นชาครู่เดียวก่อนจะหันไปยิ้มให้ทุกคนบนโต๊ะอาหาร ก่อนจะเรียกพนักงานมาบริการ เขายังทำหน้าไม่มีความกังวลใดๆ ทุกคนบนโต๊ะเลยก้มกินอาหารกันเงียบๆไปก่อน จนมือขวาเดินเข้ามารายงาน เเววตาอัมหิตก็ฉายขึ้นอีกครั้ง มือหนากำหมัดไว้เเน่น!
"ฉันดูถูกเธอเกินไปสินะ" ใบหน้าเหี่ยวย่นตามกาลเวลาเหยียดยิ้มอย่างร้ายกาจ
"เหมือนจะมีคนช่วยเธอครับ!"
เพี้ยะ!
ผู้ถือหุ้นที่กำลังกินข้าวต่
