EP.46 ลักพาตัว
หลังจากที่ฉันจะใจหายใจคว้ำไปมากกว่านั้น ยังดีที่สวรรค์เห็นใจผู้หญิงที่น่าสงสารอย่างฉันจึงส่งตัวช่วยสำคัญมาให้ฉัน
พรึ่บ
จังหวะที่ทั้งฉันและเขาผละออกจากกันเมื่อมีบอดี้การ์ดดูแลหน้าห้องเปิดประตูเข้ามา ฉันหันหลังจัดเผ้าจัดผมตัวเองนิดหน่อย หางตาก็มองคนที่จัดเสื้อเชิ้ตที่กระดุมปลดออกเกือบหมด ฉันแทบจะเอามือกุมขมับ เป็นใครใครก็คิดจริงไหม ยังดีที่ฉันไม่น่าอายเท่าไหร่ เพราะคนนอกจะรู้ว่าฉันอยู่ในฐานะผู้หญิงของเขา ฉันก็เลยปรับสีหน้าให้เรียบนิ่งเหมือนกับคนที่เดินกลับไปที่เก้าอี้ตามเดิม
“เอ่อ… ขอโทษครับเจ้าสัว หัวหน้าอัลล์บอกว่ามีเรื่องด่วนเข้ามา เชิญเจ้าสัวที่ห้องประชุมใหญ่ หัวหน้าไปจัดการรอแล้วครับ” ฉันหันหน้าไปมองคนที่ยังมีสีหน้าเรียบนิ่ง สีหน้าเจ้าเล่ห์เพทุบายตอนอยู่กับฉันแทบไม่มีให้เห็น หรือว่าเขาเป็นคนสองบุคลิก
“อืม” น้ำเสียบราบเรียบตอบออกไป ก่อนจะยกมือไล่บอดี้การ์ดให้ออกไปก่อน
