EP. 44 มุมดีๆเขาก็มีเหมือนกันนะ
ฉันมองคนที่เอ่ยปากชวนฉันทานข้าวด้วยใบหน้าตกตลึงค้างอยู่บนดาวเนปจูนกันเลยทีเดียว เขานี่นะ! ไม่ทราบว่าวันนี้เขาไปทำอะไรกระทบกระเทือนสมองมาหรือป่าวนะ ทำไมอีตามือขวาไม่รู้จักดูเเลเจ้านายดีๆ ทำไงล่ะเผื่ออยู่ดีๆคิดว่าตัวเองเป็นเด็ก 7 ขวบ ฉันจะทำยังไง! ฉันถึงกับยกมือกุมขมับตัวเอง
"ฉันทำอาหารไม่เป็น เเละ ในนี้ไม่มีอุปกรณ์อะไรทั้งสิ้น" ฉันเอ่ยปากอธิบายให้คนที่ยืนตีหน้านิ่งได้เข้าใจ
ก๊อก ก๊อก
"ไปเอาอุปกรณ์มาสิ"
"หา?"
ฉันมองคนตรงหน้าสลับกับประตูห้องก่อนจะขมวดคิ้วเข้าหากันเเต่นั้นฉันก็ยอมเดินไปเปิดประตูด้วยสีหน้าเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง พอฉันเปิดประตูออกปุ๊ปฉันก็ต้องยกมือปิดปากเบิกตากว้างทันที
"นะ นี่นายเอาจริงหรอ" นี่ฉันอึ้งทึ่งเสียวตั้งเเต่มุขเปลือกหอยสามีของเขาเเล้วนะ เเต่นี่ชวนฉันทานข้าวเเต่ไม่ยอมให้ฉันสั่ง เเต่เอิ่ม...ฉันมองรถเข็นตรงหน้าเเล้วเเบบ
"ขอบคุ
