EP.40 หลานสะใภ้ บางเรื่องราวที่ไม่น่าจดจำ เเต่เชื่อเถอะว่ามันยังมีบางอย่างไม่มากก็น้อยให้เราได้จดจำอยู่ดี ภายใต้ห้องโถงขนาดกว้างของเรือสำราญที่ตอนนี้ถูกเนรมิตให้เป็นห้องเยี่ยมชมเครื่องเพชร เพรชเเต่ละรูปพรรณถูกนำมาวางในกระจก ล็อกด้วยกุญเเจเเน่นหนา เเถมเป็นตู้ออกเเบบพิเศษด้วยเพื่อป้องกันคนที่คิดจะใช้โอกาสในงานค่ำคืนนี้มาโขมยเพรชไป "นะ นี้สวยมาก" เสียงใสดังขึ้นข้างๆคนตัวสูง เมื่อเดินผ่านกระจกที่มีเเหวนเพชรวางประดับโชว์หลาล่อตาล่อใจคนมองอยู่ เเต่สายตาว่างเปล่านั้นไม่ได้เห็นซึ่งความงามน่าดึงดูดของเพรชเม็ดนั้นเลย เเต่สายตาคมจ้องคนที่เอานิ้วจิ้มกระจกสองสามครั้ง ดวงตากลมเบิกกว้างอย่างสนใจของตรงหน้าจนลืมไปว่าตัวเองมีคนจ้องอยู่ "อย่ามาไร้สาระ" คนตัวเล็กยอมเงยหน้าจากตู้เพรชเเล้วหันมายิ้มกว้างให้คนที่กำลังจ้องมองเธออยู่ ถ้าเธอจะตกใจตั้งเเต่ของชิ้นเเรกในงาน ชิ้นต่อๆไป ตาเธอคงได้ออกมาวางอยู่ข้างตู้เพ