EP.33 รับไม่ได้ในสิ่งที่ทำ
'อ๊าๆๆ รัสเตร..เเรงกว่านี่!'
'คุณหล่อจัง'
'กอดฉันนานๆได้ไหม'
"กรี้ด!! ดะ เดี่ยวนะ!" ฉันสดุ้งตื่นขึ้นมาทันที เมื่อจู่ๆภาพหนังจอใหญ่ชัดระดับล้านก็พลันเเล่นเข้ามาในสมองฉัน เหมือนกับความจริงเลย "กะ ก็เรื่องจริงไง! "ฉันทึ้งผมตัวเองเเรงๆ นี้ฉันกับอีตานี้.... นิพพานเเน่อีผักบุ้งเอ้ย เเต่เดี่ยวนะ
ฉันหันขวับไปมองคนที่นอนนิ่งลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอนั่นมันเเสดงว่าเขาหลับจริงเเละหลับลึกจนครั้งที่เธอส่งเสียงกรี้ดเมื่อกี้เขายังไม่ตื่นเลย ฉันสำรวจสภาพตัวเองอีกครั้ง เเละสายตาก็เผลอไปสำรวจใบหน้าหล่อเหลาของคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ เเต่สายตาก็ไปสะดุดกับสิ่งหนึ่ง มันทำให้ฉันสดุ้งจนขยับหนีจากความจริงตรงหน้า
"มะ ไม่จริง ฉันจะไปทำคริสมาร์กที่คอเขาได้อย่างไร" ฉันยกมือปิดปากตัวเอง ก่อนจะก้มหน้าลงเเมะกับมือตัวเอง เเต่ที่สำคัญ ทำไมเขาไม่ห้ามเธอล่ะ โอ้ย! โอ้ย! โอ้ย! คนเป็นผู้หญิงอ
