-ไบรอัน-
หมอกิ่งยกมือขึ้นปิดไหล่ตัวเองไว้พร้อมกับร้องออกมาอย่างตกใจที่เห็นผม ในขณะที่ผมเองก็ตกใจเหมือนกันที่เห็นเธอในสภาพเกือบเปลือยแบบนั้น
นี่เป็นครั้งแรกเลยมั้งที่ผมได้มีโอกาสเห็นอะไรแบบนี้อย่างใกล้ชิด
"ขอโทษ. . ."
ผมเอ่ยขอโทษเบาๆ แล้วรีบเดินเอาชุดไปวางไว้ที่เตียง ก่อนจะพูดกับเธออีกครั้งโดยที่ไม่มองหน้า
"ฉันไปรอที่ห้องอาหารละกัน เสร็จแล้วรีบตามไปล่ะ แม่รออยู่"
แล้วผมก็รีบเดินออกจากห้องไป แต่ภาพของเธอที่ได้เห็นเพียงแค่แว๊บเดียวกลับวนเวียนอยู่ในหัวของผมไม่ลืมเลือน
ไม่นานหมอกิ่งก็เดินเข้ามาในห้องอาหาร
"หนูกิ่ง. . .มาลูกมานั่งข้างๆแม่"
แม่ยิ้มหน้าบานพร้อมกับเรียกให้หมอกิ่งไปนั่งข้างๆท่าน
"แม่กำลังคิดว่าวันนี้จะให้ไบรอันพาหนูมาหาแม่อยู่พอดี"
"คุณแม่มีอะไรเหรอคะ"
"จะมีงานแต่งงานของหลานชายแม่ในอาทิตย์หน้า แม่อยากให้หนูกิ่งมาด้วยจ้ะ"
"กิ่งเขาอาจจะไม่ว่างก็ได้ครับแม่"
ผมพูดขัดขึ้น ไ
