อัศวินที่ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่ากลืนกินร่างเล็กที่ปลดปล่อยออกมาถึงสามครั้งติดๆ เพราะดารวีจับหัวเอาไว้ไม่ยอมให้เขาได้หนีหายไปไหน และมันก็แปลกที่เขาไม่คิดขัดขืนได้แต่ทำตามที่เธอต้องการ แถมยังพึงพอใจที่เห็นความต้องการที่ร้อนแรงขนาดนี้ของหญิงสาว
“อื้ม จ๊วบๆๆๆ จุ๊บๆๆๆ พอได้รึยัง หืม”
เขาถอนปากออกจากร่องรักที่พึ่งปลดปล่อยอีกครั้งก่อนจะถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เพราะตอนนี้เขานั้นทั้งปวดร้าวและทรมานจนรู้สึกถึงความเปียกแฉะที่ออกมาจากแก่นกายชายของตัวเองแต่ก็ยังไม่สามารถเคลื่อนย้ายออกจากร่องรักแสนสวยนี้ได้จนต้องเอ่ยถามออกมา
“อื้ออออ แต่วี...ยังต้องการ...อ๊ะ อ๊า”
เสียงโรยแรงของดารวีบอกขึ้นพร้อมกับคลายมือที่กอบกำกลุ่มผมดำของชายหนุ่มออก ก่อนที่อัศวินจะค่อยๆจูบซับขึ้นมาตามร่างสวยที่ตอนนี้เต็มไปด้วยรอยรักจากปากของเขาก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ปากบางที่แดงช้ำเพราะรสจูบหนักหน่วงจากเขาอีกเช่นกัน
“คุณสวยไปทั้
