"เอาไง สรุปจะซื้อไหม?" ฉันเรียกสติกลับมาจากไอ้จ้อน แล้วพยักหน้ารัว
"ค่ะๆ ซื้อ"
"เดี๋ยวฉันช่วยเลือก" แล้วแม่สาวท้องแก่ก็ลากฉันเข้าร้านเพชร และทันทีที่เข้าไปเจ้แกก็ออเดอร์แหวนผู้ชายให้ฉันเลือกทันที
"เอาแหวนผู้ชายที่แพงที่สุดในร้านมาดูหน่อยค่ะ"
"ได้ค่ะคุณโบอิ้ง" รู้จักด้วย ก็นะ... สะใภ้ ZER กรุ๊ปนี่น่า แต่ฉันไม่อิจฉาหรอกสามีฉันก็รวยเหมือนกัน (โม้แล้วหนึ่ง)
"เอ่อไม่ทราบว่าที่นี่มีสลักชื่อไหมคะ จ่ายเพิ่มก็ได้ค่ะ"
"แกจะสลักชื่ออะไร ไหนบอกไม่รัก ไม่ชอบ แต่ดีเทลนี่เก็บเรียบนะ-_-^"
จริงแหะ...ฉันจะสนใจดีเทลทำไมมากมาย แต่พอคิดไปคิดมาก็ไม่ผิดนะ...เขาสลักชื่อมาก่อน แหวนแต่งงานต้องเหมือนกันน่ะถูกแล้ว
"คุณแทนสลักชื่อหนูมา เลยเอาบ้าง"
"อ้อ สมเหตุสมผลดี" แล้วจากนั้นพนักงานก็วางถาดแหวนทองคำขาวอันเกลี้ยงเกลาตรงหน้าเราสองคน ทั้งแบบมีเพชร และไม่มีเพชร เลือกไม่ถูกเลยมันสวยไปหมด
"สลักชื่อฟรีค่ะ แต่รอส
