"ถึงเจแปนจะไม่มีสิทธิในตัวเชน แต่มีสิทธิในตัวไทเป" ฉันพูดพร้อมหันไปมองไทเป..ที่ยืนตาแดงก่ำ อะไรล่ะ..เมื่อกี้ยังยิ้มอยู่เลย ฉันตามน้องตัวเองไม่ทันแล้วนะ
"ไทเป...ถ้าไม่เหนือบากกว่าแรงอย่าติดต่อหรือยุ่งกับผู้ชายคนนี้อีก!" ไทเปพยักหน้าเบาๆตอบ และตาที่แดงๆของเธอ ตอนนี้มันมีน้ำตาไหลออกมาแล้ว
จนเชนเขาหัวเราะ..หึหึ เดินมาหยุดยิ้มให้ฉัน ก่อนจะยกมือขึ้นลูบแก้มฉันเบาๆ และเปรยตามองไทเปด้วย
"สั่งเก่ง ว่าแต่..ผัวไปไหน ไม่มาด้วยเหรอ?^^" ฉันรีบปัดมือเชนและถอยหลังออกไปห่างๆ ก่อนจะชี้หน้าเขาอย่างเหลืออด
"อย่ามายุ่ง! ออกไป!"
เชนยิ้ม..ยิ้มพร้อมสายตาที่ส่งมาแปลกๆ สายตาเขาดูเยือกเย็นและสะใจมาก ฉันได้แต่จ้องสายตาคู่นั้น..จ้องโดยที่ไม่กลัวความหมายมัน ว่ามันหมายถึงอะไร
"ไปก็ไป ไม่ต้องห่วง..ได้เจอกันแน่นอน^^" ฉันหลบมือเขาที่พยายามสัมผัสหน้าฉันอีกรอบ ก่อนเขาจะหัวเราะเบาๆในลำคอ และเดินออกจากห้องไป
จนฉันที่ย
