มิราพยายามหาเหตุผลให้กับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเธอ แต่คำตอบที่เธอหาให้กับตัวเองได้ คือเธอเหมือนตัวคนเดียวในโลกใบนี้ เธอต้องต่อสู้เพื่อปกป้องพื้นดินที่เป็นดุจดังลมหายใจและเป็นที่สิงสถิตดวงวิญญาณของบรรพบุรุษเพียงลำพัง
“บางเหตุผลไม่จําเป็นต้องอธิบาย มุมมองของแต่ละคนอาจจะไม่เหมือนกัน แต่ผมเชื่อว่าสักวันคุณจะรู้สึกเหมือนอย่างที่ผมรู้สึก”
“ขอบคุณค่ะ”
“คุณจะกลับบ้านพักใช่ไหมครับ ผมเดินไปส่ง คิดว่าเดินไป คุยกันไปน่าจะดีกว่า”
“ก็ได้ค่ะ ตอนแรกฉันคิดว่าจะไกลเสียอีก”
“คุณพักอยู่ที่เรือนรับรองใช่ไหมครับ ถ้าผมเดาไม่ผิด”
“ค่ะ”
“ไม่ไกลเท่าไหร่ครับ”
“ตอนนั่งรถมาที่นี่ คร่าวๆ ว่าใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมง ฉันคิดว่าที่นี่อยู่คนละฝั่งกับบ้านพักที่ฉันพักอยู่”
“นายเหมืองพาขับรถอ้อมเพื่อชมสถานที่โดยรอบ และฟาร์มม้าก็อ้อมกลับมาที่จุดเดิม ถ้าเป็นตอนกลางวันคุณจะมองเห็นพื้นที่รอบๆ ตรงนี้สามารถมองเห็นบ้าน
