บทที่5
1252 Words
"นี่ครับคุณหนู"แองเจิ้ลพยักหน้าเธอคว้าเอกสารตรงหน้าขึ้นมาอ่านรายละเอียดในนั้น
'เพลิงกัลป์ นายอัคคี อัครเดโช'
นิสัย โลกส่วนตัวสูง เข้ากับคนยาก
สถานะ มีแฟนแล้ว
คิ้วสวยกระตุกถี่เมื่ออ่านมาถึงตรงนี้ แองเจิ้ลมองข้ามไปอ่านยังเนื้อหาคนอื่นด้วยความตั้งใจ ในเมื่อเธอสนใจใครแล้วก็ต้องสืบหาประวัติของเขาก่อนสิ จริงไหม
"ทำอะไรอยู่คะนางฟ้า"เสียงเรียกของมารดาที่ดังมาแต่ไกลทำให้แองเจิ้ลต้องรีบเก็บเอกสารพวกนั้น เพราะกลัวว่าท่านจะมาเห็น
"เปล่าค่ะ คุณแม่กับคุณพ่อกลับมาจากทำงาน เหนื่อยไหมคะ"ร่างเล็กในชุดนักศึกษาเดินเข้าไปหาท่านทั้งสองซึ่งพึ่งจะกลับมาจากที่ทำงาน
"พ่อกับแม่ไม่เหนื่อยหรอก ว่าแต่ลูกเถอะไปเรียนวันแรกเป็นยังไงบ้าง"
"ก็ดีค่ะ แต่ช่วงนี้มีการรับน้องหนูอาจจะกลับบ้านไม่เป็นเวลานะคะ"
"ถ้าอย่างนั้นพ่อหาซื้อคอนโดใกล้ ๆ กับมหาลัยให้หนูดีไหม จะได้ไม่ต้องขับรถระยะไกลไป ๆ มา ๆ "
"คุณพ่อไม่ห่วงหนูเหรอคะที่จะต้องไปอยู่คนเดียว"แองเจิ้ลเอียงคอถาม เพราะก่อนหน้านั้นเธอเคยขอท่านทั้งสองเรื่องการออกไปอยู่ข้างนอก
"ห่วงสิ ลูกสาวของพ่อกับแม่ทั้งคนจะไม่ห่วงได้อย่างไร"
"..."
"แองเจิ้ล ที่พ่อกับคุณแม่ทำงานหนักก็เพื่ออยากให้หนูได้มีทุกอย่าง แต่สิ่งที่หนูต้องทำมันด้วยตัวเองนั้นก็คือการออกไปหาประสบการณ์ชีวิตให้กับตัวเอง"
"แม่กับพ่อคิดเรื่องนี้มาได้สักพักแล้ว"อมีนาคว้าซอกเอกสารพร้อมกับคีย์การ์ดห้องพักออกมาวางบนโต๊ะ เธอวางมีลงบนศีรษะของบุตรสาวดวงตาคู่นั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก
"ใช้ชีวิตของหนูให้มีความสุขนะลูก ขาดเหลืออะไรก็บอกพ่อกับแม่"
"คุณแม่"
"พ่อกับแม่เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูกเสมอ ถ้าหากวันไหนเหงาก็ชวนหนูพริกไทยกับหนูอบเชยไปอยู่ด้วยก็ได้นะลูก"
"ฮึก"ร่างเล็กพุ่งเข้ากอดท่านทั้งสองด้วยความรัก เธอรู้สึกโชคดีที่สุดที่ได้เกิดมาเป็นลูกของท่าน
"พ่อกับแม่รักและเป็นห่วงหนูมากนะ แต่ลูกต้องออกไปใช้ชีวิตข้างนอกเรียนรู้ทุกอย่างด้วยตัวเอง พ่อรักนางฟ้านะครับ"
"ฮึก หนูก็รักคุณพ่อค่ะ รักคุณแม่ด้วย ขอบคุณนะคะ"
กรี๊ดดดด
"โอ๊ย แกจะกรี๊ดทำไมเนี่ย"แองเจิ้ลส่ายหน้าหลังจากที่เธอโทรไปบอกให้เพื่อนสนิททั้งมาช่วยจัดข้าวของเข้าห้องใหม่ พริกไทยสาวสุดแซ่บก็ไม่วายถามไถ่ถึงความไปมาและเมื่อได้รู้ว่าพ่อของเธอลงทุนซื้อคอนโดให้อาการของพริกไทยก็เหมือนดั่งในตอนนี้
"ฉันล่ะอิจฉาแกมาอินางฟ้า ทำไมพ่อของฉันไม่ใจดีเหมือนกับคุณลุงบ้าง"พริกไทยโอดครวญยื่นหน้าเข้ามาติดหน้าจอโทรศัพท์ ซึ่งตอนนี้ทั้งสามกำลังvideo callพูดคุยกัน
"แล้วพรุ่งนี้แองเจิ้ลจะให้พวกเราสองคนไปช่วยจัดของตอนไหน"
"หลังเลิกเรียนก็แล้วกัน เตรียมชุดมานอนที่นี่กันด้วยนะ"
"ได้สิ แต่เราต้องขอบอกแม่เราก่อน"
"ส่วนฉันไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว"แองเจิ้ลยกนิ้วโป้งให้กับเพื่อนทั้งสองก่อนทุกคนจะต่างพากับแยกย้าย แองเจิ้ลนับเวลารอเธออยากให้ถึงวันพรุ่งนี้ไว ๆ จนแทบจะอดใจรอไม่ไหม
'แล้วเจอกันค่ะ พี่เพลิงกัลป์'
เช้าวันต่อมา
ปึง
"อรุณสวัสดิ์ยามเช้าพี่เพลิงกัลป์สุดหล่อ"ชายหนุ่มผู้มีสีหน้าเรียบนิ่งมองกล่องข้าวห่อตรงหน้าก่อนจะเหลือบสายตาไปมองหญิงสาวเธอถือวิสาสะนั่งข้างเขาโดยมีเพื่อนสนิททั้งสี่ตัวเปิดทางให้
"วันนี้แองเจิ้ลทำอาหารเช้ามาให้พี่เพลิงกัลป์ด้วยนะคะ"
"ไม่กิน"
"ใจร้ายจัง แองเจิ้ลอุตส่าห์ตื่นเช้าตั้งใจทำอาหารกล่องนี้ให้พี่เพลิงเลยนะคะ"หญิงสาวถือวิสาสะวางฝ่ามือเล็กลงบนท่อนแขนแต่กลับถูกชายหนุ่มสะบัดออกแถมยังหันมามองหน้าเธอด้วยสายตาเอาเรื่องอีก
"อย่ามาแตะต้องตัวฉัน"
"แหม ทำมาเป็นห่วงตัวทั้งที่จริงแล้วอยากให้หนูจับมันใจจะขาดใช่ไหมล่า"ร่างสวยในชุดนักศึกษานั่งบิดกายไปมาแสดงกิริยาคนเขินอาย พริกไทยกับอบเชยถึงกับต้องหันมองหน้ากับความมั่นหน้ามั่นโหนกของเพื่อนสาว
"ทานอาหารที่หนูตั้งใจทำมาให้พี่สักหน่อยนะคะ นะคะ"
"อย่าเข้ามาใกล้ฉัน จะไปไหนก็ไปรำคาญ"ชายหนุ่มตัดความสัมพันธ์อย่างไร้เยื่อใยก่อนเจ้าของร้างสูงจะลุกขึ้นเดินออกไปจากโต๊ะประจำกลุ่ม
"ชิ เล่นตัวไปเถอะเดี๋ยวแม่จะคว้ามาทำผัวให้ได้"เพื่อนชายทั้งสามของเพลิงกัลป์ถึงกับต้องหันมามองหน้าหญิงสาว คำพูดของเธอโจ่งแจ้งไม่ปรุงแต่งเหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่พวกเขาเคยเจอ
"เอ่อ น้องแองเจิ้ลชอบเพื่อนของพวกพี่จริง ๆ เหรอครับ"กัปตันเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ เพราะดูท่าแล้วหญิงสาวคนนี้ต้องไม่ธรรมดาเธอเดินหน้ารุกจีบเพื่อนหน้าตายของเขาโดยไม่คิดจะสนใจว่าอีกฝ่ายมีแฟนแล้ว
"ค่ะ หนูชอบพี่เพลิงกัลป์"
"แต่มันมีแฟนแล้วนะครับ แล้วมันก็รักแฟนมันมากด้วย"คำพูดของสิงหาเปรียบเสมือนมดคันที่คอยรบกวนจิตใจของหญิงสาว แต่คนอย่างแองเจิ้ลมีหรือจะยอมแพ้
"ก็แค่แฟนหรือเปล่าคะ ไม่ใช่เมีย"
"พอได้แล้วน่าแองเจิ้ล พี่รุ่นพี่เขามีแฟนแล้วนะ"
"อบเชย แกไม่อยากให้เพื่อนมีผัวเหมือนชาวบ้านหรือไงฮะ"
"ไอ้มีมันก็มีได้ แต่ต้องไม่ใช่ผู้ชายที่มีเจ้าของสิ"
"แต่พวกพี่สนับสนุนให้น้องแองเจิ้ลจีบไอ้เพลงนะ"ปอร์เช่เอ่ยขั้นกลางก่อนจะเกิดศึกระหว่างเพื่อนสาวต่างขั้ว
แองเจิ้ล พริกไทย และอบเชยต่างหันกันมามองหน้ารุ่นพี่ทั้งสามด้วยความสงสัย ว่าทำไมทั้งสามถึงอยากให้หญิงสาวเดินหน้าจีบชายหนุ่มหน้าตาย
"ทำไมพวกพี่ถึงอยากให้หนูเดินหน้าจีบพี่เพลิงล่ะคะ"
"นั่นสิ มีอะไรที่พวกหนูยังไม่รู้หรือเปล่า"เพื่อนสนิททั้งสามคนมองหน้ากันแววตาของพวกเขามันยากจะอ่านออก
"ตอนนี้พวกพี่ยังบอกไม่ได้ ไว้อยู่กันไปนาน ๆ พวกน้องก็จะรู้เอง"
"..."
"ส่วนน้องแองเจิ้ล พวกพี่เอาใจช่วยนะจีบไอ้เพลิงให้สำเร็จล่ะถ้ามีอะไรอยากให้พวกพี่ช่วยก็บอก"
"ถ้าอย่างนั้นหนูขอช่องทางการติดต่อของพวกพี่ทุกคนด้วยนะคะ แต่ถ้าจะให้ดีไปกว่านี้หนูอยากได้ช่องทางการติดต่อของพี่เพลิงด้วยค่ะ"หญิงสาวยิ้มร่าอย่างมีความสุขก่อนจะล้วงโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดออกจากกระเป๋าส่งไปให้กับชายทั้งสาม
'มีคนเปิดทางให้ขนาดนี้ พี่เพลิงหนีหนูไม่พ้นหรอก'
- Writer
