We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
KABANATA 43
TUMAWAG si Kuya Carlitos kanina. Nanghihingi ng pera. Siguro dahil sa loob ng isang taon, ang pera na mayroon sila ay ubos na kaya ngayon, nanghihingi. Inayos ko ang briefcase at tumayo. Kinuha ko ang cellphone ko. Tumawag ako kanina kay Gareth at sinabing may kailangan ako pero hindi ko sinabi sa kanya kung para saan. Hinayaan niya ako. Wala naman kasi akong mapagkukuhanan ng ganoon. Ibinigay ni Kuya Carlitos sa akin ang lugar kung saan kami magkikita. Palabas na ako ng bahay. “Miss—” Pinatigil ko sila at sinabing may kailangan lamang akong puntahan. Nag-tricycle lamang ako papunta roon. Isa iyong malawak na taniman na ngayon ay abandonado na. Madilim na ang kapaligiran dahil papalubog na ang araw. Pagpunta ko sa taniman ay nakita ko kaagad ang isang anino. Alam ko na si Kuya Carlit
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
