(หนูนารา หนูนาราค้าบบบบ เฮียอยากกินข้าวต้มหมู) เสียงออดอ้อนดังมาตามสายทั้งที่นาราพึ่งล้มตัวลงนอนได้ไม่นานและกำลังเคลิ้มหลับ
“โอ้ยพี่โซน นี่มันตีสองนะ จะมากินข้าวต้มหมูอะไรตอนนี้ ถ้ายังไม่สร่างเมาก็ไปนอน” นารารับรู้ได้ถึงความเมามายที่ไม่ได้ลดลงเลยของโซนหลังออกจาก DEMO69
(ไม่ใช่พี่โซน นี่เฮียโซนของหนูนารา เรียกเฮียโซน หนูนาราต้องเรียกเฮียโซน)
“ที่ให้เรียกเฮียโซนเพื่อจะบอกให้หนูรู้ใช่ไหมว่าหนูเป็นได้แค่น้องสาว”
(หนูนารา มาทำข้าวต้มหมูให้เฮียกินหน่อยนะค้าบบบบ…ไอ้โซน ดึกแล้วนะเว้ย โทรไปก่อกวนใครอีก…มึงไม่ต้องยุ่ง หนูนารา เฮียจะกิน…มานอนเลยมึง พี่ขอโทษแทนไอ้โซนมันด้วยนะนารา เวลามันเมาก็ชอบพูดพร่ำเพรื่อแบบนี้แหละ พี่เอามันไปนอนก่อน ฝากบอกนีราว่าฝันดีด้วย)
“ค่ะพี่เรน” นารากดวางสาย นึกเป็นห่วงคนเมา แต่ก็ยังคงความขุ่นเคืองกับคำพูดของเขา
“พี่โซนเมาเหรอ” นีรารู้สึกตัวตื่นตั้งแต่เสียงสมาร์ตโฟนขอ
