“เอาน่า เขาไม่อยากบอกก็ไม่ต้องรู้หรอก”
เมญ่ามีท่าทีลุกลี้ลุกลนอย่างเห็นได้ชัด แต่เรนิตาก็ไม่อยากคาดคั้นอะไรมากจึงหันไปหยิบการ์ดขึ้นมาอ่าน
‘ทุกอย่างจะผ่านไป…’
แม้เป็นเพียงข้อความสั้นๆ แต่ก็ทำให้คนอ่านอย่างเรนิตาถึงกับน้ำตาคลอได้ “ขอบคุณนะ”เขาคงติดตามเธอจริงๆ เลยรู้ว่าตอนนี้เธอเองกำลังเศร้าและอยู่ในช่วงต้องการกำลังใจ
“อย่าร้องไห้น่าเรย์ วันนี้วันเกิดนะ อายุยี่สิบหกแล้ว พี่ก็ขอให้เรย์มีความสุขยิ่งขึ้นไป อะไรไม่ดีก็ขอให้ออกไปจากชีวิต พบเจอแต่คนดีๆ นะเรย์ เรย์น่ะทั้งสวยและรวยมาก เลือกสิ่งดีๆ ให้ตัวเองได้เสมอ จะแคร์ทำไมกับผู้ชายห่วยๆ จริงไหม” ผู้จัดการส่วนตัวดึงเรนิตาที่เปรียบเสมือนน้องสาวของตนเองเข้ามากอดด้วยความเป็นห่วงเป็นใย
“ขอบคุณมากนะคะพี่เมญ่าที่อยู่ข้างเรย์ตลอด เรย์สัญญาค่ะว่าเรย์จะหายเป็นปกติให้เร็วที่สุด” เรนิตานึกขอบคุณในโชคชะตาของตนเองที่ได้เจอคนดีๆ แบบเมญ่าเข้ามาในชีวิต หากไม
