พอลงมาจากรถดาราตรีก็ต้องเลิกคิ้วเมื่อมองเห็นคนรู้จักเดินเข้ามาหา เหมือนมาคอยท่าอยู่ก่อนแล้ว
“อรุณสวัสดิ์ครับพี่เต้ ดอกเตอร์ น้อย” พีรัชในชุดลำลองใบหน้าใสกระจ่างเพราะเพิ่งอาบน้ำประแป้งมาหมาดๆ ทักทายทุกคน แต่ที่สายตาอ้อยอิ่งอยู่เป็นพิเศษ ก็เห็นจะเป็นจุดที่สาวสวยยืนอยู่
“มาเร็วจริงเจ้าพี” เตรวิชญ์เข้าไปทักทายด้วยการแตะบ่าเพื่อนรุ่นน้อง แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญเพราะเขาเป็นคนโทรเรียกพีรัชออกมาเอง
คุณเศรษฐ์ลอบมองเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดอย่างไม่ค่อยไว้ใจ ที่จริงก็ไม่เคยไว้ใจมันอยู่แล้ว ยิ่งวันนี้เตรวิชญ์ยิ่งทำตัวให้น่าสงสัย
“คอนโดผมอยู่ข้างหลังตลาดนี่เองครับ”
“เออ ดีจริง วันหลังพี่จะได้วานแกไปส่งยายน้อย รายนี้ชอบนั่งแท็กซี่ออกมาจ่ายตลาดแต่เช้า ขากลับก็กระเตงของกลับพะรุงพะรัง จะเรียกรถ ขึ้นรถก็ลำบาก บอกให้ใช้รถที่บ้านก็ไม่ยอม”
“ก็รถอามีแต่คันละหลายสตางค์ ขืนน้อยขับมาเฉี่ยวมาชนก็แย่น่ะสิ
