บทที่ 17

1492 Words

ปกติคุณเศรษฐ์ไม่ค่อยได้เข้ามาสุงสิงในกลุ่มเท่าไร วันดีคืนดีก็แค่เข้ามาอ่านเท่านั้น ซึ่งเขาและเพื่อนคนอื่นๆ ก็ชินกันซะแล้วกับความไม่แยแสโลกของเจ้านี่ หากมีทริปไหนที่นักธุรกิจอย่างพวกเขานัดแนะกันไว้ แล้วคุณเศรษฐ์ไม่อยากไปมันก็จะบอกว่าไม่ได้เข้าไปอ่านไลน์กลุ่มเท่านั้น ซึ่งเขารู้ว่ามันโกหก... แต่วันนี้ไอ้ดอกเตอร์จอมหยิ่งดันมาไวราวจรวด ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าดาราตรีสำคัญกับมันมากแค่ไหน อยู่ที่ว่าเจ้าตัวเองจะรู้หรือเปล่า “มึงบ้าไปแล้วหรือไง ทำไมถึงต้องเอาน้อยของกูไปเร่ขายด้วย” เขาว่าเสียงกร้าว ที่จริงอยากจะพูดให้แรงกว่านี้ด้วยซ้ำ “น้อยของมึง ?” “เออ ของกู มึงไม่ต้องกระแดะแปลกใจ กูรู้ว่ามึงดูออกว่ากูไม่ได้เอ็นดูหลานมึงแบบหลาน กูเฝ้าของกูมาเป็นปี อยู่ๆ มึงจะเอาน้อยไปยกให้คนอื่นได้ยังไงวะ” ยิ่งพูดยิ่งขึ้น ดอกเตอร์หนุ่มผู้มีเลือดร้อนอยู่ในตัวไม่ใช่น้อยตรงเข้ากระชากคอเสื้อโปโลของเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD